Oud-dwangarbeider: 'De scherven vlogen je om de oren'

Meer dan nummer 3257 was stadjer Piet de Ruiter 2,5 jaar lang niet in 1943. Als 18-jarige moest hij verplicht aan het werk in een Duitse accufabriek in Hannover.
In de laatste jaren van de oorlog maakt Ruiter angstige momenten mee. Hij schrijft hier regelmatig over in zijn dagboek. Hij schrijft daarmee de ellende van zich af. 'Bommen op Hannover. Het was zo helder dat de vliegmachines met het blote oog te zien waren.'
'De scherven vlogen je soms om de oren', weet de nu 92-jarige Ruiter zich nog goed te herinneren. De fabriek was regelmatig doelwit. Hij heeft veel mede-dwangarbeiders om zien komen.
Na de bevrijding neemt Piet de dagboeken mee naar Groningen. Samen met de brieven, foto's, pasjes, krantenknipsels en andere documenten liggen ze jarenlang in een kast.
In 2011 gaat Piet voor het eerst terug naar Hannover om te zien hoe de stad weer is opgebouwd. Mede naar aanleiding van dit bezoek hebben zijn kinderen en kleinkinderen besloten de dagboeken, brieven en foto's te bundelen. Dit heeft geleid tot de uitgave van het boek Dwangarbeider 3257.
In het boek is te lezen hoe Piet van dag tot dag leeft. Hoe hij geniet van een prachtige sterrenhemel terwijl op de achtergrond de bombardementen zijn. Wat de oorlog met hem doet en hoe zijn familie en vrienden thuis hem aanmoedigen om door te blijven zetten.
Het boek dwangarbeider 3257 is vanaf vrijdag verkrijgbaar.
In het radioprogramma 'De Centrale' kunt u dinsdagochtend luisternaar naar een uitgebreid interview met Piet de Ruiter.
Jeroen Berkenbosch is verslaggever bij RTV Noord. Wilt u reageren?
of volg Jeroen op
. ›