'Ik kan je wel weer hetero maken'

Dana de Jonge en Jantina Tilman
Dana de Jonge en Jantina Tilman
Hoe tolerant zijn we eigenlijk? Twee lesbiennes uit Groningen vertellen over de vrijheid die zij voelen om te zijn wie ze willen zijn.
'Ik denk dat hetero's vinden dat ze toleranter zijn dan het overkomt op homoseksuelen die met reacties te maken krijgen.' Dana de Jonge (22) uit de stad kreeg al regelmatig te maken met onbegrip voor haar seksuele voorkeur. Verbaal en fysiek.

In het gezicht gespuugd

In het daglicht valt het volgens haar mee, maar 's avonds is ze op haar hoede. 'Hier in Groningen heb ik meegemaakt dat er het een en ander wordt gezegd. Ik ontmoette een keer een meisje en zoende met haar. Iemand die dit erg vond, kwam op mij af en spuugde me in mijn gezicht. Dat is wel pittig als iemand daarvoor naar je toekomt.'
'Bij mij op de opleiding SPH hadden we het er toevallig in een project over. Ik vertelde dat ik in het gezicht was gespuugd en klasgenoten waren verbaasd dat dit gebeurt. Daar zijn ze zich niet van bewust.'

'Ik kan je wel weer hetero maken'

Daarnaast krijgt ze regelmatig te maken met uitnodigingen voor een trio als ze met een meid over straat loopt. Bezoekjes aan niet-gaybars leveren nog wel eens reacties op van mannen die een blauwtje bij haar lopen. 'Daar komen wel eens mannen op me af die me willen versieren. Ik wimpel dat af zeg dat ik op vrouwen val. Dan krijg je opmerkingen als: Ik kan je wel weer hetero maken.'

'Ik heb er gewoon schijt aan'

Jantina Tilman (45) kwam 1,5 jaar geleden uit de kast. 'Ik ben nogal uitgesproken qua kleding', vertelt ze over de vooroordelen die mensen op basis van haar uiterlijk hebben. 'Je kleedt je als lesbienne, dus denken ze meteen iets over je. Ik heb er gewoon schijt aan. Waarom zou iemand anders je anders moeten behandelen?'
De moeder van twee woont onder de rook van Groningen. Lange tijd was ze getrouwd met een man. 'Ik ben heel erg ziek geweest. Dan ga je nadenken: ik mag nu nog leven en wil mijn leven leiden zoals ik dat wil. Ik wist al veel langer dat ik lesbische gevoelens had, maar ben er nooit openlijk voor uitgekomen.'
Voor de buitenwereld was het volgens Tilman geen verrassing toen ze uit de kast kwam. Haar ouders zagen het niet aankomen. 'Ik heb mij altijd voorgedaan zoals ik dacht dat anderen mij wilden zien, zoals bijvoorbeeld mijn ouders. Dan wil je aan het plaatje voldoen.'

'Een bevrijding'

Het enige plaatje waar ze nu aan voldoet, is haar geluksplaatje. Ze overwon haar ziekte en is nu wie ze wil zijn. 'Het voelt echt als een bevrijding.'