Dag van de Dierenarts: 'Soms gebeurt het dat ik een onderbroek uit een hond moet vissen'

Maartje Trip is gezelschapsdierenarts in Winsum. Ze had nog nooit gehoord van de dag van de Dierenarts. 'In Winsum wordt het eigenlijk een beetje gevierd met dierendag' vertelt ze lachend.

Maartje werkt 12 jaar als dierenarts, waarvan 10 jaar in Winsum. Haar passie om dieren te helpen is begonnen door haar oom en tante die ook dierenarts waren. Ook had ze een grote interesse voor geneeskunde, biologie en natuurkunde. Maar mensen opereren dat leek haar maar niks. 'Mensen komen toch een beetje te dichtbij. Ook moet je dan kiezen welke richting je op wilt. Wil je huisarts worden of misschien wel chirurg? Bij dierenarts hoef je deze keuze niet te maken. Daarom vind ik het ook zo leuk', vertelt Maartje.

'Het is ontzettend variërend werk. Je doet echt alles als dierenarts, je moet opereren, je moet creatief zijn, je moet kunnen improviseren en je moet vertrouwen kweken bij de dieren, maar zeker ook bij de baasjes'.

'Er zijn momenten waarbij je alle hoop hebt opgeven, maar dan ineens lukt het toch. Dat vind ik zo mooi aan het vak. Ik vind de geneeskundige verhalen ook prachtig 'dan kom ik thuis en vertel ik over een operatie en dan word ik aangekeken alsof ik gek ben'. Maar dat is echt iets tussen dierenartsen. 'Wij kunnen uren praten over een bobbeltje dat we zo mooi hebben weggehaald bij een hond'.

' Ook zijn er natuurlijk de leuke anekdotes. Zoals die keer dat ik een panty uit een hond moest trekken. Ik was maar aan het trekken en trekken om de panty uit de hond z'n darm te krijgen. Dit komt omdat honden graag door de wasmand snuffelen. Dan kan het wel eens gebeuren dat ik een hond open moet halen om er een onderbroek uit te vissen'.

' Soms gebeurt het wel eens dat je denkt dat je iets echt niet op kunt lossen. Je kunt het vak dierenarts dan ook niet uit de boekjes leren. Je komt soms echt voor verrassingen te staan en dan moet je improviseren. Het is een keer gebeurd dat een hond een mesje van een puntenslijper had ingeslikt. Het baasje had de hond kruidkoek gegeven, wat goed is want zo wordt het mesje minder scherp in de buik. Alleen de hond moest overgeven van alle kruidkoek waardoor het mesje in zijn keel terecht kwam. Een assistent kwam toen met het idee om het mesje er met een magneet uit te halen. Dit gebeurt ook bij koeien, wanneer zij bijvoorbeeld een ijzerdraadje hebben doorgeslikt. En dan zit je daar met je hand in de keel van een hond met een touwtje en een magneet. Maar het werkte!

'Wat ik ook erg leuk vind zijn de bijzondere dieren. Ik heb een keer een bevalling van een Chinchilla meegemaakt. Een Chinchilla is een heel klein pluizig diertje. Het beestje kreeg zijn jongen er niet uit, ik heb de jongen er toen met een keizersnede uitgekregen'.

'Je moet echt wel een soort muurtje om je heen bouwen'
' Een spuitje kan soms een enorme verlossing zijn voor een dier en baasje. Daarom vind ik dit niet altijd het lastigst. Ik heb het moeilijk als ik zie dat een kind enorm gehecht is aan het dier. Vooral als ik doorheb dat het misschien thuis ook niet zo goed gaat en het dier zo'n belangrijke rol had voor het kind. Je moet dan echt wel een soort van muurtje om je heen bouwen en niet te veel meegaan in de emotie. De volgende mensen die je moet helpen hebben misschien wel een puppy en zij hebben niets aan de emotie van de vorige behandeling. Gelukkig kan ik met mijn collega's altijd goed praten over dit soort dingen, zij weten hoe het is als je teleurgesteld bent na een operatie of emotioneel na een spuitje.