Dennie Jager wil maar één ding: weer kunnen lopen

De 21-jarige Dennie Jager uit Wagenborgen zit door een noodlottig ongeluk in een rolstoel. In 2014 knalde hij met zijn scooter tegen een elektriciteitskastje en liep daarbij een dwarslaesie op.
Om hem en andere mensen met een dwarslaesie weer te laten lopen heeft hij de stichting Walk On opgericht.

Onherstelbaar beschadigd

Het is 18 oktober 2014 als Dennie Jager, dan negentien jaar, op de Hoofdweg in Wagenborgen met zijn scooter een ongeluk krijgt. In het ziekenhuis wordt duidelijk dat zijn ruggenmerg onherstelbaar is beschadigd.

Een nachtmerrie

'Wat er dan door je heen gaat is erger dan de vreselijkste nachtmerrie', zegt Dennie. 'Mijn moeder zat aan mijn bed te huilen. Ik voelde m'n benen niet meer en het enige wat ik dacht was: is dit het dan? Kan ik nu nooit meer lopen?'
Een lange weg van ziekenhuisopname en revalideren volgt. Tijdens de revalidatie wordt Dennie's missie groter en groter: hij moet en zal weer lopen.

Niet meer kunnen lopen is onacceptabel

'Normaal gesproken is de insteek bij dwarslaesiepatiënten dat het lopen tot het verleden behoort. Dat is voor mij onacceptabel. Ik wil het tegendeel bewijzen. Opereren kunnen ze mijn kapotte rug nog niet, maar dat is een kwestie van tijd', klinkt hij strijdbaar.

Een speciaal wandelpak: het Exoskelet

Een andere troef is voor hem het Exoskelet. Een speciaal pak dat mensen met een verlamming weer kan laten lopen: 'In Amerika zijn ze daar al heel ver mee. Helaas kost het honderdduizend euro om alleen al zo'n pak naar hier te krijgen. Dan moet het ook nog op maat gemaakt worden, het is gewoon niet te betalen.'

Stichting Walk On

Daarom richtte Dennie samen met vrienden en familie de stichting Walk On op. Het doel is om via de stichting zo'n Exoskelet te krijgen.
'Het is mijn grootste droom om gewoon net als iedereen weer de trap op te lopen. Daarnaast wil ik via Walk On mensen met dezelfde aandoening als ik helpen. Ik wil graag geld inzamelen om een onderzoeksteam op te zetten in Groningen. Zo'n team bestaat al in Nijmegen, maar ik wil ook zoiets in het noorden hebben.'