Uitgerevalideerd na een herseninfarct... en dan?

In de loop der tijd heeft ze samen met Marja Steegenga uit het Friese Oudega een training ontwikkeld om dat lege gevoel op te vangen. De training is onlangs bekroond met de Hersenbokaal van de Hersenstichting: een geldprijs van 40.000 euro.

Merkelijn geeft jarenlang leiding bij een organisatie in de zorg, tot ze plots een herseninfarct krijgt. 'Als je zoiets overkomt, ben je eerst bezig met overleven. Daarna ga je revalideren, de draad stukje bij beetje weer oppakken. Na twee jaar was ik uitgerevalideerd en hield de reguliere zorg op. Toen brak een hele pittige periode aan.'

Ze beseft dat ze nooit meer de oude wordt. 'Tijdens het revalideren denk je daar nog niet over na. Pas als je alleen thuis zit, word je geconfronteerd met de blijvende beperkingen. Dat is heel zwaar, zegt Merkelijn.

De Groningse gaat vrijwilligerswerk doen. Daar komt ze Steegenga tegen. Steegenga heeft een praktijk als coach en trainer en werkt daarnaast 25 jaar voor mensen met een hersenletsel en hun naasten. Samen geven ze voorlichting over de gevolgen van niet aangeboren hersenletsel namens het Hersenletselteam Groningen/Drenthe.

Zo komen ze op het idee een training te ontwikkelen voor getroffenen en hun mantelzorgers.

'In die training laten we mensen ontdekken wat ze nog wel kunnen. Een hersenletsel heeft namelijk vaak grote gevolgen. Ook voor de omgeving. Vandaar dat we ook een training voor familieleden en vrienden hebben ontwikkeld, om het leven voor iedereen aangenamer te maken', zegt Merkelijn.

Met het winnen van de Hersenbokaal kunnen Merkelijn en Steegenga de reguliere zogenoemde MAF-training aanpassen voor mensen met hersenletsel en hun naasten. Met het geld laten Merkelijn en Steegenga een site bouwen waarop patiënten en mantelzorgers de cursus gratis online kunnen volgen.

'De een is er elke dag mee bezig, de ander één keer per week. Met deze online training kan iedereen het op z'n eigen tempo doen. We willen mensen handvatten geven waarmee ze van overleven een rijker en zinvoller leven ervaren. Dat geldt zowel voor de getroffene als de mantelzorger', vertelt Merkelijn.

Met Merkelijn zelf gaat het inmiddels een stuk beter. Ze is zelfstandig ondernemer en werkt daarnaast met Steegenga voor stichting HersenletselSupport. 'Ik werk zeker niet meer fulltime, maar ik ben blij dat ik dit weer kan doen. Ik kan mensen helpen en daarbij uit eigen ervaring spreken. Dat helpt enorm.'