Lachende melkboer zet na 27 jaar zijn rijdende winkel aan de kant

'Mit pien in t haart. k Heb der mien ziel en zalighaaid in stoken', zegt de 48-jarige Kloosterholtjer, die van Westerlee tot Boven Pekela en van Bunermond tot Kloosterholt in zijn rijdende winkel door de provincie reed.

Sinds zijn 21ste tufte hij door Oost-Groningen. Eerst met z'n vader en later alleen. Een praatje hier, een fles melk en een pondje kaas daar. En altijd met een grap of een grol en dan maak je natuurlijk van alles mee. Zo was er een oude vrouw die een pak Mie-nestjes wilde kopen. 'Pak mie der bie, zee ze. Ik doch: wat kriegenve nou. Zie wil maale dingen. Mevraauw, mevraauw toch. Dou t kwartje vuil van de pak Mie', lacht Meedendorp.

Met weemoed denkt hij terug aan de goeie ouwe tijd. 'n Vraauw vruig mie of ik eem n haalf wit stoetje in buzze goeien wol. Kom ik bie deur, zit der allinneg n gleuf in deur. Heb ik plakje voor plakje t stoetje deur de buzze goeit.' Aan de achterdeur hing hij vervolgens nog een heel wit.

Maar de mooie tijden werden steeds zwaarder. Mensen kochten steeds minder. Toch begon hij twee jaar geleden in een nieuwe kar met een nieuw concept. Uw kruidenier. Maar ook dat bracht niet wat het moest zijn. 'Op n gegeven ogenblik zegt mien vraauw: 'Woarom stopst der nait mit?' Daar had hij zelf nog helemaal nooit over nagedacht. Maar hoe langer hij erover nadacht, des te meer hij zag dat het een goed besluit zou zijn.

'Ik loop nou messchain n scheure op in de boksem mor as ik deur zol goan, haar k gain boksem meer over.' Toen het besluit genomen was, ging het snel. Zaterdag 1 april is het zover. Toch geen grap van de lachende melkboer? 'Ik moak over veul dingen grappen, mor hier nait over. Nee dat kin k nait over mien haarte verkriegen.'

Zaterdag gaat dus de rijdende winkel op slot. En dan? 'Ik bin nou 48. Ik gaai nait bie de pakken neerzitten. Ik ben n optimistisch kereltje. Ik kin der nou nog wat moois van moaken. En dat komt zeker goud!'