Column: Asielhond

Wie één mens redt, redt de hele wereld, schrijft de joodse Talmoed. Of de bedenkers van deze wijsheid ook vonden dat je datzelfde kunstje kon uithalen met een hond, is hoogst onwaarschijnlijk gezien de onreine status van dat dier. Feit blijft dat mensen ineens in de rij staan om Dasch te redden.
Dasch werd afgelopen week beroemd, omdat hij langer dan welke hond ook in een dierenasiel heeft doorgebracht. Meer dan de helft van zijn tienjarige leven zit hij al in het asiel van Zuidwolde. Een dubieus record, dat je meestal associeert met zware criminelen die al dertig jaar 'hebben opgeknapt'. Alleen, Dasch zit daar buiten zijn schuld. Niemand wil hem hebben want hij is oud, zwart en van het verkeerde ras. En hij zou vast nooit meer een baasje vinden als hij niet net als Lassie, Rataplan, Blondi, Commissaris Rex en Laika was doorgeschoten naar de sterrenstatus van BH: Bekende Hond.
De eerste stap was zijn optreden in een wervend filmpje van de Dierenbescherming. Daar rent hij als een vrolijke, energieke hond door het beeld en zou je haast vergeten dat hij, volgens de bijbehorende site, is weggelopen bij zijn vorige baasje, niet alleen kan zijn, en ook niet overweg kan met andere dieren. Om nog maar te zwijgen van de hevig kwispelende staart, die het Wedgwood-servies van de koffietafel af kan maaien. Maar afgezien daarvan een leuke hond hoor, die pas echt populair werd toen RTV Noord-verslaggever Ronald Niemeijer met hem ging lopen, waarna het asiel ineens werd overspoeld met aspirant-baasjes voor Dasch. Verbazend wat even uitlaten voor het oog van de camera met je populariteit kan doen. Misschien moet ook de directeur van de NAM eens vragen om zo'n wandeling.
Het moet voor Dasch moeilijk te begrijpen zijn dat hij eerst door helemaal niemand gewenst werd en nu door iedereen. Een identiteitscrisis ligt op de loer, net als bij sommige filmsterren: 'Waarom ik? Word ik wel geliefd om wie ik ben? Om mijn trouwe hondenogen, mijn welluidende blaf, en mijn talent om kussens stuk te bijten? Of willen ze me alleen omdat ik een BH ben? Zodat mijn nieuwe baas tijdens het uitlaten kan opscheppen dat hij toch maar mooi de beroemde asielhond van RTV Noord heeft gered? Ben ik als Staffordshireterriër soms bij een Gutmensch beland?' Gelukkig is een hond dermate oppervlakkig dat een bak hondenvoer hem al snel afleidt van deze existentiële twijfel.
Het zal Dasch worst wezen met welk motief hij uit zijn gevangenschap wordt verlost. Die kan straks weer lekker rondrennen en blij blaffen als zijn baasje thuiskomt. Loyaal als hij is, kan het hem niet schelen of dat een lul van een vent is of een toffe peer. Hij is een allemansvriend, dat maakt hem ook zo aantrekkelijk voor zijn baas. Is er tenminste íémand blij als die thuiskomt.
Wie één hond redt, heeft dan wel niet de wereld gered, maar het is wel een goede daad, of mensen Dasch nou redden uit ijdelheid, uit sentiment of uit ware liefde tussen mens en hond. Of het nou willekeur is of een bewuste keuze. En het mooie is, niet alleen de mensen staan ervoor in de rij, maar ook de honden Want na Dasch is er straks weer een nieuwe recordhouder.

Willem van Reijendam