''s Avonds op de bank komen de tranen'

Ze leven nu een week tussen hoop en vrees: Erik (40) en Agnes (39) Zuidema uit Onstwedde. Het stofje fipronil maakt de toekomst van hun bedrijf onzeker.
Het is half één. De lunch is patat met frikandellen. Met z'n tienen wordt er gegeten, de meesten kijken stilzwijgend voor zich uit. Hier en daar volgt een grap, waarop er wordt gelachen. Maar de lol is er snel vanaf.

Onbegrip

Wanneer het besluit van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit ter sprake komt, neemt het onbegrip toe. Want dat besluit heeft verstrekkende gevolgen voor het bedrijf van Erik en Agnes Zuidema. Alle eieren moeten worden weggegooid. Dinsdagmiddag kregen ze het bericht.

Pijnlijke missie

'Er kwam duidelijkheid, maar niet het bericht waarop we gehoopt hadden', zegt Erik Zuidema. Hij schakelde snel hulptroepen in en die zijn er op woensdag dan ook. Ze werken met man en macht aan een pijnlijke missie: ze gooien eieren stuk op de bodem van een shovelbak.

Miljoen

De klus is immens: het gaat om ruim één miljoen stuks. Pakweg negentigduizend eieren die deze dag van de lopende band afrollen, kunnen rechtstreeks in de plastic vuilnisbak worden gegooid. Die vuilnisbak wordt dan weer leeggekiept in een grote zeecontainer.

In duigen

'Je ziet je bedrijf in duigen vallen', verwoordt Agnes Zuidema haar gevoel. Ze moet vechten tegen de tranen. Erik rekent voor wat de financiële consequenties zijn. 'Al met al schat ik het in op 200.000 tot 300.000 euro. Maar dat kan oplopen richting een half miljoen euro.'

Machteloos

Ze voelen zich machteloos, kunnen voor hun gevoel niets doen. Een belangrijk besluit volgt nog. Mogelijk moeten de kippen ook worden geruimd. 'Ze worden gedetoxt en dan moeten we kijken of ze terug in de rui mogen. Kan dat niet, dan moeten ze alsnog worden afgemaakt.'

Onmogelijk

Een mogelijk scenario is de aanschaf van nieuwe kippen. 'En die kosten dan vier euro vijftig per stuk. Ik heb voor een andere stal al nieuwe kippen gekocht. Die komen in december. Als ik voor deze kippen een nieuwe ploeg moet kopen, dan kan het zomaar een jaar duren voor de stallen weer vol staan. Dat kan ik financieel niet dragen. Dat kan geen enkele kippenboer. Onmogelijk.'

Kop d'r veur

Aan steun geen gebrek. Andere boeren helpen mee, collega-kippenboeren leven mee, en kennissen komen langs om een knuffel te geven.
De patat laat zich smaken, monden worden afgeveegd en een slok cola volgt. Hup, weer verder, want er wachten nog pallets vol eieren. 'We moeten door, we hebben geen keuze', zegt Erik strijdbaar. 'Kop d'r veur.'

Oneindig

De emoties worden af en toe zichtbaar. 'We houden ons nog groot, maar 's avonds hebben we het zwaar, ja.'
En dan werkt de ploeg verder. Weer een pallet leeg, weer een shovelbak en weer een plastic bak vol. De berg met eieren lijkt oneindig.

Lees ook: