'Hij had waanideeën en dromen werden werkelijkheid'

Verkuyl (tweede van links) aan het bed van een patiënt (niet Rozendal)
Verkuyl (tweede van links) aan het bed van een patiënt (niet Rozendal) © Martini Ziekenhuis
'Dromen die werkelijkheid worden, waanideeën en dingen op televisie zien en dat als echt ervaren.' De vader van Durk Rozendal leed aan een delier en werd geholpen door het delierteam van het Martini Ziekenhuis in de stad.

Meest voorkomende complicatie

'Hij kwam na een val in het ziekenhuis terecht en verloor daarbij veel bloed. Ook raakte hij in shock en kreeg uiteindelijk een delier', vertelt de Groningse Rozendal. Deze plotselinge en tijdelijke optredende verwardheid is één van de meest voorkomende complicaties bij oudere mensen tijdens een ziekenhuisbezoek.

Onderliggende oorzaak

Een delier treedt niet zomaar op, maar heeft vaak een onderliggende oorzaak. Vaak is de oorzaak bijvoorbeeld een long- of blaastonsteking. Maar er kan ook wat ergers aan de hand zijn. 'Soms is het lastig om die oorzaak te vinden. Die is wel van belang om de delier te bestrijden', zegt geriater Jos Verkuyl.

Nauwe samenwerkin

Verkuyl werkt in het opgezette delierteam in het Martiniziekenhuis. 'Het team is bijzonder vanwege de nauwe samenwerking tussen artsen en verpleegkundigen van de Geriatrie en Psychiatrie', vertelt Verkuyl.

2.000 patiënten per jaar

Het team behandelt ruim 2.000 patiënten met een delier. Dit zijn vaak oudere mensen. 'Dat is geen toeval, deze groep is vaak kwetsbaarder. Ze hebben vaak meerdere dingen die ze mankeren, ook op psychisch vlak. Wanneer je dan wisselt van omgeving en in het ziekenhuis belandt, kunnen dit triggers zijn om een delier te ontwikkelen', zegt Verkuyl.
Je kon er geen touw aan vastknopen. Je knikte maar van ja
Durk Rozendal - zoon van vader met delier

Vroeg signaleren belangrijk

Wanneer een delier vroegtijdig gesignaleerd wordt, kan verdere uitbouw tegengegaan worden. 'Maar dan is het herkennen ervan erg belangrijk', zegt Verkuyl. Het begint vaak al bij de verpleging.
'Wanneer iemand symptomen van plotselinge verwardheid vertoont, kan je proberen die persoon te helpen met oriënteren.' Hierbij kan een bril opzetten helpen, maar ook het gehoorapparaat indoen of bijvoorbeeld foto's of een kalender bekijken.
'Wanneer de delier zich verder ontwikkelt, gaat de persoon naar een geriater of psychiater die een verdere inschatting maakt,' zegt Verkuyl.

'Geen touw aan vastknopen'

De delier van de vader van Rozendal heeft ongeveer vier weken geduurd. In die tijd heeft hij zijn zoon altijd herkend en bij de naam genoemd. 'Maar op andere momenten kon je er geen touw aan vastknopen waar hij het over had. Je knikte maar van ja en je hoopte dat je goed geknikt had', vertelt Rozendal.

Opgeknapt

Het gaat nu een stuk beter met de vader van de Groninger. 'Soms heb ik het idee dat het nog niet helemaal weg is, ik weet eigenlijk niet of dat kan. Maar hij is goed opgeknapt en een normaal gesprek is weer mogelijk. Het lijkt de goede kant op te gaan.'