Lopster ondernemer knokt zich naar boven

Ik tref De Boer (56) in zijn kantoor aan de Schildweg in de Eemshaven. De plek waar Eemshout Prefab de afgelopen jaren uit de as herrees. Inmiddels werken alweer ruim 50 mensen aan de houtenconstructies om woningen, daken of dakkapellen van te bouwen.

De omzet gaat richting de 6 miljoen euro en de marges zijn hoog genoeg om mooie winsten te laten zien. Dit een kleine 6 jaar na het failliet gaan van Eemshout 1.0.

In 1998 sprong De Boer in het diepe. Met een paar aandeelhouders werd een start gemaakt.

'Het was pionieren. We begonnen met kleine opdrachtjes. Houtskeletbouw was toen enorm in ontwikkeling en is dat nog steeds. Het grote voordeel is dat je binnen onder ideale omstandigheden, zonder weersinvloeden, kunt bouwen.'

Aan de andere kant is Nederland van oudsher een baksteenland zoals De Boer het omschrijft, waardoor het twintig jaar geleden geen vanzelfsprekendheid was om de woningmarkt te betreden.

Toch ging het voorspoedig en werd 13 jaar na de start het bedrijf Houtconstructie Nederland uit Heerenveen overgenomen werd. Dat had medio 2011 een verhuizing naar Friesland tot gevolg.

'Er was toen werk genoeg en we hadden het idee dat we daar gemakkelijker aan personeel konden komen dan hier in de Eemshaven.' Dat bleek in de praktijk tegen te vallen zegt De Boer nu.

'In 2013 sloeg de crisis nog een keer genadeloos toe. We hebben nog gereorganiseerd, maar er was geen houden aan. Het was doffe ellende.'

Op 4 september 2013 werd het faillissement uitgesproken. Dat het een drama was merk je aan De Boer. Hij is goedlachs en staat positief in het leven, maar als de gedachten terug gaan naar die tijd zie je zijn gelaatsuitdrukking veranderen in eentje van pijn en moeizaamheid.

'Het was een hele slechte periode. Het was iedere dag knokken en na het faillissement begon het pas echt. De banken en andere instanties keren je helemaal binnenstebuiten. Met curatoren en advocaten kom je in de wereld van het gevoel van onrecht.'

'Ik ben alles kwijtgeraakt. Zowel privé als zakelijk. Je gaat je eenzaam voelen. Dat ik er doorheen gekomen ben daar kan ik me nu geen voorstelling meer van maken.'

De Boer zijn doorzettingsvermogen was heel belangrijk. Amper twee weken na het bankroet werd een nieuwe start gemaakt.

'Aan het werk willen blijven was een belangrijke drive. Ik heb gelukkig steun gehad van een aantal opdrachtgevers. Niet omdat ik zo'n aardige jongen ben hoor', vertelt De Boer lachend. ' Opdrachtgevers hebben producten nodig en ze hadden me nodig.'

Vanuit Heerenveen werd met een aantal medewerkers het productieproces weer opgestart. 'Mijn grote geluk is geweest dat het oude bedrijfspand in de Eemshaven nog beschikbaar was. Daar konden we weer naartoe. De zaagmachines zijn door een bevriende relatie van de curator gekocht en konden zo op dezelfde plek neergezet worden.'

Het was in de beginperiode van Eemshout 2.0 overleven. 'Ik stond zelf de toiletten schoon te maken.'

Het lukte om deze fase door te komen. 'In de tweede helft van 2015 trok de markt echt aan. Eén van de eerste grote klussen was het leveren van vijf kilometer dakrand voor de nieuwe gevangenis in Zaandam. Zo kwam de groei er weer in.

Uit de dramatische periode trok De Boer wel leergeld. 'Het gaat erom dat je de juiste klanten vindt bij het product wat je maakt. We maken het liefst vrijstaande woningen voor kleine of middelgrote ondernemingen. Dat is beter voor de risicospreiding en de continuïteit.'

'In het verleden hebben we wel series van meer dan 200 woningen gemaakt voor een opdrachtgever. Dat doen we niet meer.'

De Boer geeft aan dat bij kleinere ondernemingen de lijnen korter zijn en er directer zaken gedaan kan worden met minder kans op gedoe. Het gaat ook om kritisch zijn op investeringen.

'Bij banken en financiers hoef ik niet aan te kloppen. Ik heb een negatief stempel op mijn voorhoofd. Dat betekent dat we alles uit eigen middelen moeten doen. Ik moet eigenlijk een nieuwe zaagmachine kopen. Een investering van 250.000 euro. Dat doen we op verantwoorde wijze.'

De enorme opleving in de bouwwereld heeft ongetwijfeld serieus meegeholpen aan de revival, maar de ondernemer De Boer is ook veranderd. 'Als je de onderkant gezien hebt en je hebt je team op orde dan wordt het relaxter. Het maakt me scherper. Ik heb meer energie voor het maken van de juiste keuzes. Ik ben een streber, een perfectionist. Dat zat me in de weg. Daar kan ik nu iets beter mee omgaan.'

Het huidige succes zit volgens De Boer ook in de bedrijfsfilosofie. 'We willen de aannemer ontzorgen en meedenken in oplossingen. Constructies zo ontwerpen dat het praktisch is en het ook op de tekening laten zien dat het in orde is.'

Dat laatste heeft de laatste jaren een belangrijke ontwikkeling doorgemaakt. Door het gebruik van drie dimensionale tekentechnieken zijn constructies vooraf perfect in beeld te brengen, wat de kansen op foutieve producties of negatieve verrassingen steeds kleiner maakt.

De doorlooptijd van een opdracht is gemiddeld twaalf weken. Vervolgens rolt het in twee dagen door de fabriek. Dat wordt gedaan door het team, waar De Boer meerdere keren lovend over spreekt als hij een rondleiding geeft door de enorme langwerpige loods.

'Voor mij is het belangrijk dat ze met plezier naar het werk gaan, er weinig verloop is en ze zich ontwikkelen. Daar krijg ik de meeste voldoening van. Het team is de kracht hoor, niet Pieter de Boer.'

Het team wordt steeds groter. Sinds de herstart is Eemshout jaarlijks met tien man gegroeid. 'De meesten moeten we intern opleiden. Ervaren mensen vind je tegenwoordig bijna niet meer.' Verreweg het grootste deel van het personeel komt uit de regio, waardoor de economische waarde voor Noord-Groningen substantieel is.

Hoe lang de groei nog doorgaat is door De Boer lastig aan te geven. 'De markt stabiliseert zich inmiddels. De productiekosten stijgen en er is onvoldoende capaciteit om de grote vraag blijvend aan te kunnen.'

De basis lijkt sterk om de toekomst aan te kunnen. De orderportefeuille is goed gevuld.