Loat Lenie mor schoeven
't Is een bijzonder mens; dat is het. Beschimpt, bekritiseerd, maar ze buigt nimmer. Lenie 't Hart voert haar eigen strijd. Eén ding is zeker: Lenie wint altijd.
Nu heeft ze zelfs in deze financieel barre tijden alweer een miljoentje te pakken. Loat Lenie mor schoeven. Bij de discussie over de vermeende verhuizing van de creche had de zeehondenmoeder van begin tot einde alle touwtjes in handen. Lenie is een wandelende PR-machine. Daar kan geen PR-opleiding tegenop. Als Lenie iets wil gebeurt het; haar wil is wet.
Dat levert de nodige vijanden op; zeker. Ook is het een publiek geheim dat maar heel weinig mensen de samenwerking met haar lang volhouden. Maar kijkend naar het resultaat van haar inspanningen: dat mag er zijn. Los van de discussie over de zin en onzin van de opvang van zeehondjes, staat ze voor haar zaak. Groningen in t algemeen en Pieterburen in t bijzonder zet ze zo op de kaart. Haar nimmer aflatende inspanningen zorgen er voor dat de creche jaar in jaar volop in de picture staat.
Toch is Lenie in eigen provincie niet echt geliefd. Er iets in Lenie dat haar provinciegenoten irriteert. Zal wellicht te maken hebben met die kop en dat maaiveld. Ook vindt een deel van Groningen haar moederende zorg over de zeehonden zwaar overdreven en ook daar zit wel wat in. Maar hoe t ook zij: Lenie is een levend toonbeeld van Groningse onverzettelijkheid. Mogen we stiekem toch wel een beetje trots op zijn.
