Alles groeit en bloeit weer op de Stonefarm: 'Mensen komen helemaal uit Duitsland om te kijken'

'We vinden het prachtig', vertelt Tinus, 'en we delen het af en toe met de mensen.'

In de tuin zijn duizenden sneeuwklokjes, krokussen. Er klinkt zelfs al gezoem. 'Ik ben imker en de bijen zijn vandaag los, dat kan als het boven 12 graden is', vertelt Tinus. Al lijken de bijen zich niks van die regel aan te trekken, want 12 graden is het nog niet. 'De zon schijnt erop. Zelfs als er dan sneeuw ligt denken de bijen: hup we gaan aan het werk.'

Het verhaal van de Stonefarm, die zijn naam te danken heeft aan de zwerfkeien in de tuin, begint 54 jaar geleden. 'Toen zijn we hier komen wonen', vertelt Anna. 'In het begin was het veel timmeren en konden we niets doen aan de tuin, we hadden alleen een groentetuintje.'

Door de jaren heen is het goed gegroeid, tot de 20.000 vierkante meter die de tuin nu groot is. 'Elke vijf jaar annexeerden we een stukje van de schapen en paarden, sinds vijf jaar is alles tuin', aldus Tinus.

De liefde voor tuineren zit in de genen. 'Mijn vader had het ook', die eerlijkheidshalve niet altijd bezig geweest met tuinen. 'Ik ben begonnen als akkerbouwer, tot de gemeente onze grond nodig had (voor vakantiepark Pagedal, red.). Toen ben ik weer naar school gegaan voor omscholing, most ja wat, tot hovenier.'

Tot zijn veertigste volgde hij cursussen: 'Flora, fauna, zo ongeveer alles wat er op dit gebied is qua cursussen heb ik wel gevolgd'.

En inmiddels is de Stonefarm een heuse attractie. 'Via verenigingen komen mensen hier met een bus uit Duitsland, ze hebben de reis er voor over', aldus Anna. Tinus voegt daaraan toe: 'De bussen maken altijd wel een afspraak.'

'We hebben een stuk of zes, zeven open dagen, zo ook aankomende zondag', vervolgt Tinus. 'De rest moest afspreken. We willen niet dat als we de tuin ingaan, er wildvreemden staan'.