Expeditie Grunnen op bezoek in Burum

Hij is het bordje van de Friese plaats nog maar net voorbij of er staan al mensen te zwaaien. 'Wat leuk dat jullie hier ook eens komen', zeggen Wilma en Johan Bakker enthousiast.

Burum heeft ongeveer zeshonderd inwoners en bevindt zich twee kilometer vanaf de provinciegrens, voorbij Visvliet. 'Wat spreken jullie hier; Gronings of Fries?', vraagt Ronald. 'Wij spreken hier alles', antwoordt Wilma. 'Haalf stront haalf regenwoatter hè?'

Dat Burum een hecht dorp is blijkt wel uit de potgrondactie die elk jaar wordt gehouden. Het hele dorp weet ervan en koopt potgrond en viooltjes voor het goede doel. 'Het doel dit keer is het project Hope 4 Ukraine', zegt een van de initiatiefnemers Robert Santema. 'Met dit geld willen we mensen helpen met de wederopbouw van de stad Irpin, nabij Kiev.'

'Ik ben zelf in november in die stad geweest om de handen uit de mouwen te steken', vertelt Robert. 'Het was een erg bijzondere ervaring. Iedere maand vertrekt er een groep om daar vrijwilligerswerk te verrichten. Inmiddels zijn er al vier Burummers in Irpin geweest.'

Als je in Burum bent, dan moet je volgens de inwoners ook bij Detje Triemstra zijn geweest. Ronald ziet op de ramen van haar woning een foto staan met de tekst: 'Welkom thuis, Detje'. Ze heeft net haar snert op als Ronald binnenkomt. 'Ik ben nog niet zolang thuis', vertelt ze. 'Ik heb drie weken in het ziekenhuis gelegen met een longontsteking en twee embolies. Maar gelukkig gaat het nu beter.'

Dat ze geliefd is in het dorp blijkt wel uit het feit dat veel kinderen altijd voor het raam gaan staan om te zwaaien als ze op weg zijn naar school. 'Ik vind dat prachtig,' zegt ze. 'Ik woon al 56 jaar in Burum en ga hier niet meer weg.'