'Noodopvang in Eurohal Zuidbroek kan echt niet, maar daar kan het COA niks aan doen'

Bewoners beklaagden zich afgelopen woensdag over smerig en te weinig sanitair, muizenoverlast en gebrek aan aandacht voor hun persoonlijke situatie in de opvanglocatie in de Eurohal.

'Mensen zitten hutjemutje op elkaar, zonder eigen kamer. Je slaapt met z'n allen in één grote hal. Als iemand geluid maakt, is iedereen wakker. Je bent nooit alleen, kunt niet bepalen wanneer je slaapt en wat en wanneer je eet. Dit is gewoon geen plek waarin je mensen langdurig kunt opvangen', zegt Van der Linden.

Het COA, verantwoordelijk voor de noodopvang, zei woensdag dat de problemen naar omstandigheden meevallen. 'Het gaat om een noodopvang, dat vooropgesteld. Dat wil je eigenlijk niet, want het niveau is niet hetzelfde als dat van een reguliere opvang.'

'Ik snap dat het COA zegt dat het naar omstandigheden nog enigszins oké is, dat klopt. Er zijn tenten en gymzalen waar het er nog slechter aan toe gaat. Maar er is altijd wel iets slechters te vinden, deze locatie kan echt niet', stelt Van der Linden.

'Maar daar kan het COA niks aan doen. Zij moeten het doen met locaties die gemeenten aandragen. Het opvangtekort is zo groot, dat er niet genoeg fatsoenlijke locaties zijn.'

'Het is beter dan de straat, dat wordt zo langzamerhand de stelregel, hoe langer deze opvangcrisis duurt. Dus moet je alles maar accepteren', zegt Van der Linden op Radio Noord. 'Zo werkt het natuurlijk niet, zeker niet in een land als Nederland.'

De woordvoerder van Vluchtelingenwerk Nederland snapt wel dat sommige bewoners hun boosheid richten op het COA.

'Dat is een beetje het gezicht van de overheid. Zij zouden ook graag betere opvang willen bieden en zijn vaak kop van Jut. Genoeg gemeenten moeten werk maken van vaste opvangplekken, dat is wat nodig is. Niet steeds deze pleisters, met sporthallen, evenementenhallen en tenten.'

Van der Linden zegt desondanks dankbaar te zijn dat de gemeente Midden-Groningen ruimte beschikbaar stelt voor noodopvang. Er is ruimte voor vijfhonderd asielzoekers, de noodopvang werd deze week verlengd tot en met september.

'Het is ook hartverwarmend hoeveel initiatieven er zijn vanuit de buurt, veel mensen die iets willen doen. Mensen voelen zich daardoor gesteund, maar het is geen structurele oplossing.'

'Deze mensen voelen zich helemaal vergeten', stelt Van der Linden. 'Ze zijn naar Nederland gekomen en in een enorme metalen doos geplaatst, met allemaal wildvreemden. Niemand kan hen vertellen waar ze aan toe zijn. Veel mensen hadden allang een uitslag van hun asielprocedure moeten hebben, maar zitten nog steeds te wachten.'

'De spanning is de afgelopen weken behoorlijk opgelopen, door de aardbevingen in Syrië. Ongeveer een kwart van de Syrische vluchtelingen in Nederland heeft een gezin in het getroffen gebied. Moet je je voorstellen: iedereen is overleden, behalve één kind dat in het ziekenhuis ligt', schetst Van der Linden de situatie van sommige bewoners.

'Je wordt gek, als je niemand hebt aan wie je je verhaal kan vertellen. Die frustratie vind ik heel begrijpelijk. Als er niemand is tot wie je je kan richten, dan sta je buiten met een bordje. Wat deze mensen vooral nodig hebben is rust, een plek voor zichzelf en een procedure waarin zij snel kunnen herenigen met hun geliefden en verder kunnen met hun leven in Nederland.'