Niet iedereen in de straat is voor sloop: ‘We willen in dit huis oud worden’
22 mei, 18:13 • 3 minuten leestijd
‘De buren willen dat het gesloopt wordt, maar ik wil dat niet. Ik wil gewoon dat het blijft staan’. Aagtje Boersma-Dales zit in een lastig parket. Haar buren zetten alles op alles om het huizenblok waar ze wonen te slopen, terwijl Boersma-Dales net veel geld in haar huis heeft gestoken.
Boersma-Dales en haar man waren van plan om nog jaren in hun huis in Uithuizen te blijven wonen. ‘Maar er is nu een kink in de kabel’, verzucht Boersma-Dales.
Huizen tegen de vlakte vanwege bevingen
In de wijk van Boersma-Dales gaan meerdere huizenblokken tegen de vlakte. De panden zijn onveilig verklaard door de Nationaal Coördinator Groningen. Bij een zware beving kunnen ze instorten.
Het blok waar Boersma-Dales woont is wél veilig verklaard. Tot opluchting van Boersma-Dales, maar tot onvrede van haar buren. Zij kunnen zich niet voorstellen dat hun huizen, die in dezelfde periode en stijl zijn gebouwd, veilig zijn. Meerdere bewoners in dezelfde straat hebben posters achter de ramen hangen om te protesteren tegen die gang van zaken.
'We willen in dit huis oud worden'
Compleet nieuwe keuken
Met de boodschap dat het huis veilig is, en met de uitgekeerde schadevergoedingen, investeert Boersma-Dales volop in het huis. ‘We hebben een compleet nieuwe keuken, een nieuw toilet beneden, nieuwe vloeren, zonnepanelen op het dak en wat geld in de tuin gestoken. Dit zou dus allemaal plat moeten. Ik vind dat ontzettend zonde.’
Verschil met de buren
Haar buren zijn het daar niet mee eens. Zij voelen zich niet meer veilig en maken zich hard om wel in aanmerking te komen voor sloop. Maar dan moeten alle buren het wel eens zien te worden. ‘Het contact met de buren naast mij is prima, dat gaat net zoals het anders was. Toch voel je wel een bepaalde spanning.’
Boersma-Dales heeft wel begrip voor het standpunt van haar buren: ’Maar er moet ook geluisterd worden naar degenen die niet plat willen.’
Ik heb geen zin om twee keer te gaan verhuizen. Daar heb ik echt geen trek in
‘Straks is alles weg’
Boersma-Dales voelt aan haar water dat ze de strijd gaat verliezen. In haar tuin kijkt ze om zich heen. ‘We hebben alles zelf aangelegd vanaf dat we hier wonen. En dan is straks alles hier kaal en is alles weg. Dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen.’
Als toch wordt besloten om de huizen te slopen, hoopt Boersma-Dales op een uitkoopregeling. ‘Dan gaan wij hier weg en komen we niet meer terug. Ik heb echt geen zin om twee keer te moeten verhuizen.’
Onveilige huizen eerst
Maar veel liever ziet Boersma-Dales natuurlijk dat haar huis blijft staan. ‘Bij ons staat zwart op wit dat het huis veilig is. De mensen die in gestutte huizen wonen, laat ze dat eerst maar oplossen!’
