Donar the day after: 'Dieptepunt in de historie van de club'

'Pfffff, wat een slot. Hoe kun je dit weggeven. Man, man. Dan verdien je het ook niet', reageerde ex-bestuurslid en tegenwoordig gewoon fan Jack Suiveer op Twitter. Jan Weeber reageerde furieus: 'En WEEEER geeft Donar het kampioenschap WEG door pure STOMMITEITEN!!!!!!'

Ook Dick Heuvelman, zelfverklaard Sportgeweten van het Noorden, liet zich niet onbetuigd. 'Zestien punten voor met nog 2.41 op de klok. En dan toch nog verliezen. Ik heb het al vaker gesteld, er zit geen speler met gogme in deze ploeg. Ze verprutsen alle mogelijke opties. Dieptepunt in de historie van Donar', fulmineerde Heuvelman.

Een dag later is Heuvelman nog niet milder gestemd. 'Ik loop al vanaf 1973 mee als verslaggever van Donar,' zegt hij. 'Da's bijna vijftig jaar. En ze zijn in die tijd wel eens vaker een een titel misgelopen. Maar nog nóóit op een manier als dit. Echt een dieptepunt in de historie.'

Heuvelman weet het zeker. 'Dit is nog nooit vertoond in de geschiedenis van het Nederlandse basketbal', zegt hij. 'Zestien punten voor met nog 2.41 minuut op de klok. Donar-spelers die ineens ballen gaan weggooien en zelf geen pepernoot meer raken... Leiden scoorde in het vierde kwart 32 punten. Tweeëndertig! Da's een ongekend aantal!'

Behalve het geklungel aan Donar-zijde was er ook kritiek op scheidsrechter Arnoud van Bochove, die met nog drie seconden op de klok (en een twee punten-voorsprong van Donar) floot voor een reboundfout van Donar-speler Clay Mounce. In plaats van Gronings balbezit, mocht ZZ Leiden nu twee vrije worpen gaan nemen.

'Ach, in iedere basketbalwedstrijd nemen scheidsrechters discutabele beslissingen', vindt Heuvelman. 'Maar waar het allemaal mee begonnen is, is dat Donar die wedstrijd op een onvoorstelbare manier heeft weggeven.'

Suiveer: 'Het lag in mijn optiek aan twee dingen. Punt één: Als je zelf binnen 2.41 minuten een voorsprong van zestien punten weggeeft, dan doe je iets niet goed. Dat moet de tegenstander al zes keer scoren, waarvan vijf keer met driepunter. Zelf lange aanvallen spelen en af en toe een keer scoren moet dan voldoende zijn. Maar dat konden ze kennelijk niet.'

'En daarnaast', vervolgt Suiveer, 'maakt die scheidsrechter een cruciale fout bij de stand 81-79. Ik zie ook veel wedstrijden in Duitsland en ik kan je zeggen: dit was wel héél makkelijk gefloten. Maar goed, Donar heeft zich natuurlijk zelf in die positie laten drukken...'

Waarbij aan de kant van Donar alles misging wat ook maar mis kon gaan. Suiveer: 'Die Van Bree van Leiden gooide geen bal raak. Tot crunch time, toen toverde hij ineens drie driepunters uit de hoge hoed. Onvoorstelbaar. Zoiets gebeurt nooit meer...'

Martin Kuizenga, al sinds jaar en dag Donar-speaker van dienst, kan het een dag later nauwelijks nog geloven. 'Bizar, dat is het woord', zegt hij. 'Ongeloof. Heel zuur. We zaten elkaar aan te kijken in het supportersvak met een gezicht van: hoe is dit mogelijk? En: wat gebeurt hier? In zo'n korte tijd zoveel punten weggeven, dat kán helemaal niet...'

Afgelopen zaterdag deed Suiveer op deze plek nog zijn zegje over de 'meest krankzinnige Leiden-Donar' ooit, die op de dag af twaalf jaar eerder werd gespeeld. De editie van maandag 29 mei 2023 is echter misschien nóg krankzinniger, moet het voormalige bestuurslid toegeven. Dat vindt ook Kuizenga. Ook hij was er twaalf jaar geleden bij.

'Het gevoel van gisteren is precies hetzelfde als twaalf jaar geleden', zegt hij. 'Ook toen speelden we aardig en kwam Leiden steeds weer terug. En ook toen was er aan het einde sprake van wat knulligheid waardoor het uiteindelijk misging. Het gevoel van ongeloof van gisteren was in ieder geval hetzelfde als toen.'

En de oorzaak van de melt down? 'Het komt toch neer op kwaliteit', vindt Heuvelman. 'Want dit was niet voor het eerst hè. Tijdens de eerste wedstrijd van deze serie gaf Donar het ook al bijna weg. Terwijl ze er de laatste thuiswedstrijd, afgelopen zaterdag, helemáál niks van bakten. De spanning werd ze te machtig. Mentaal waren ze niet sterk genoeg.'

Waarbij er te weinig spelers opstonden om de kar te trekken. 'Gisteren stonden Mounce en Gaddefors op, maar dat was te weinig. Brandwijk heb ik deze serie nauwelijks gezien, terwijl Branch zondag de kluts helemaal kwijt was. Er mist bovendien een speler die rust brengt.'

'Ze konden inderdaad de druk niet handelen', zegt Kuizenga. 'Leiden voerde de druk op en daar werden ze door overrompeld. Er leek af en toe sprake van paniek.'

Ook omgaan met druk is een kwaliteit, weet Suiveer. 'Leon Williams miste op een belangrijk moment twee vrije worpen, terwijl die Rutherford van Leiden er op het moment suprème twee maakte. Da's pure spanning, waar de één wat makkelijker mee om kan gaan dan de ander.'

En, besluit Suiveer: 'Ik heb die laatste minuten later toch nog even teruggekeken. En Gaddefors kreeg alle kritiek voor die mislukte inballen, maar er was ook geen enkele beweging. Waarbij de slimheid om de bal tegen de tegenstander aan te gooien ook nog eens ontbrak. Maar echt... Dit is zó jammer. Dat je zó dichtbij bent. Ik had ook echt met die jongens te doen. Je zult nou maar die kleedkamer in moeten, dacht ik.'