Zwangere vrouwen in azc's aan lot overgelaten: 'De meesten zien we maar één of twee keer'
Kinderen en zwangere vrouwen in asielzoekerscentra krijgen niet de zorg die ze nodig hebben en die minimaal vereist is. Ruim tien zorgverleners, onder wie kinderartsen, psychiaters en gynaecologen trekken met deze boodschap aan de bel bij de staatssecretarissen van Justitie en Volksgezondheid.
Verloskundige Joanne Koomans werkt in het azc in Ter Apel en ziet met eigen ogen dat zwangere vrouwen de juiste zorg ontberen. 'Dat heeft verschillende redenen', zegt ze. 'Zwangeren komen over het algemeen later bij ons binnen en we verliezen ze in het zorgsysteem. Ze worden verplaatst van azc naar azc.'
Het leidt ertoe dat de bevallingen veel risicovoller zijn. De kans dat de baby van een asielzoeker in Groningen overlijdt, is zeven keer groter dan normaal.
Bekijk hier het volledige gesprek met Koomans:
Verloskundige Joanne Koomans behandelt zwangeren in het azc van Ter Apel
Beperkt zicht
Koomans en haar collega's zien dagelijks zwangere vrouwen in het azc van Ter Apel. Jaarlijks zijn dat er bij elkaar zo'n driehonderd. 'Maar het zijn hele kleine stukjes van de zwangerschap die we zien. De meeste zwangeren zien we misschien één of twee keer', schetst ze.
'Er is nu heel veel ongelijkheid', gaat de Groningse verloskundige verder. 'We willen in Nederland goede opvang en zorg leveren aan iedereen, maar dat is nu heel lastig. We kunnen ze slecht in de gaten houden.'
'Het kan heel slecht gaan'
Pasgeboren baby's en iets oudere kinderen kampen met de gevolgen van een zwangerschap met onvoldoende zorg. Koomans: 'Een kind met bijvoorbeeld een afwijking moet goede opvang krijgen. Als niet precies bekend is wat er aan de hand is, kan het heel slecht gaan.'
Wrang voor Koomans is dat ze naast haar werk in het azc ook Groningse zwangeren behandelt die het reguliere zwangerschapstraject in de zorg volgen. 'Je wil graag iedereen gelijke kansen geven, maar het is heel lastig dat aan iedereen te kunnen bieden. In Ter Apel hebben we een goed systeem opgezet, maar dan is het wel van belang dat we iemand langere tijd onder onze hoede kunnen hebben. Het liefst houd ik ze allemaal bij me', besluit ze.
