Zeldzame libelle bezorgt waterschap dilemma

De krabbenscheer en de groene glazenmaker. De één is een waterplant, de ander een zeldzame libelle. Haal je de plant weg, dan verdwijnt ook het insect.
De
is bezig met een comeback. Het water in veel sloten en kanalen is de laatste jaren veel schoner geworden en daardoor gedijt de plant ook weer goed. De
heeft die plant nodig om te kunnen overleven. Het vrouwtje is namelijk zeer kieskeurig, want ze legt haar eitjes alleen op de krabbenscheer.

Keerzijde

Het lijkt een win-winsituatie, maar er is een keerzijde. De krabbenscheer doet het al gauw té goed. Zonder ingrijpen van de mens slibben waterwegen na verloop van tijd letterlijk dicht met de plant.
Paul Hendriks werkt als ecohydroloog bij waterschap Hunze en Aa's en is belast met het krabbenscheerdossier. Hij legt uit: 'De krabbenscheer zinkt 's winters naar de bodem en sterft dan gedeeltelijk af. De resten zorgen na een paar jaar voor een dikke sliblaag, die de wateraan- en afvoer verstoort.'

Balans

Hendriks is in zijn gebied voortdurend op zoek naar de balans tussen de belangen van de groene glazenmaker - die dus niet zonder de krabbenscheer kan - en het op orde houden van de waterhuishouding. De wet schrijft voor dat minimaal de helft van het aantal exemplaren moet blijven staan, ter bescherming van de zeldzame libelle.

Klachten

Volgens Hendriks houdt Hunze en Aa's zich aan deze regel. Maar er is iemand of een instantie - Hendriks wil niet zeggen wie of wat - die vindt dat het waterschap de groene glazenmaker onvoldoende beschermt. Er werden acht verschillende klachten ingediend bij het Rijk, die volgens Hendriks allemaal ongegrond zijn verklaard.

Dilemma

De krabbenscheer laten staan of weghalen, het kost het waterschap allebei veel geld. De plant zijn gang laten gaan, zoals liefhebbers van de groene glazenmaker het liefst zouden zien, brengt de waterhuishouding schade toe. Radicaal verwijderen is ook geen optie, want het afvoeren van de plantenresten kost ook veel geld, nog afgezien van de wettelijke bescherming van de groene glazenmaker.

Onderzoek

Om de juiste balans te vinden, denken Hendriks en zijn collega's na over aanpassing van het beleid. 'We zijn bezig met een onderzoek dat drie jaar duurt. We willen kijken of het mogelijk is om de krabbenscheer efficiënter in toom te houden, zonder dat dit ten koste gaat van de groene glazenmaker. Zolang dat onderzoek loopt, houden we ons aan die vijftig procent-regel'.