Hel van het Noorden is meer de Hemel

Meer dan tweehonderd roeiers uit Nederland kwamen naar het Eemskanaal voor de - normaal gesproken - barre wedstrijdrace. In 2011 en 2012 ging de tocht niet eens door, vanwege regen, een te harde wind en lage temperaturen.

Dat was deze keer, de 37e, zeker niet het geval. Met 11 graden op de thermometer en windkracht 2 op de schaal van Beaufort werd het vooral spetterplezier.

'Een hel was het niet echt. Het was meer de Hemel van het Noorden, want het is echt leuk om zo'n stuk te roeien', vertelt Stadjer Wouter de Boer. Aan zoveel wedstrijden in het Noorden kan hij ook niet meedoen, want de Hel is na de sluiting van de baan in Harkstede nog maar de enige raceroeiwedstrijd in het Noorden.

Het meest zware is nog wel het roeien naar de start, ter hoogte van Woltersum. De deelnemers moeten eerst tien kilometer peddelen voordat ze bij de startlijn zijn. Eenmaal daar moeten ze zes kilometer alles geven totdat ze over de streep komen bij de Groninger wijk Ruischerbug. Als ze die lijn gepasseerd hebben, moeten ze weer vier kilometer peddelen naar het clubhuis van de organiserende studentenroeivereniging Aegir.

Voor de organisatie zelf verloopt met dit mooie weer alles op rolletjes. Maar organisator Hans Beukers moet kiezen tussen de 'Hemel' en de 'Hel', kiest hij toch voor een echte barre Hel van het Noorden.

Beukers: 'Mijn ideale Hel is bij min vijf, dat het water net ontdooid is 's ochtends, dat er geen wind staat, dat de kou het grootste obstakel is en dat er misschien nog een beetje sneeuw ligt. Want de kou is wat de tocht het mooist maakt.'