Langeland gelooft even in winst

Om acht uur in de ochtend beginnen de vrouwen aan hun 200 kilometer. De temperatuur is ver onder nul. Min 17! De 'kleine' houdt van deze omstandigheden. Dat wordt snel duidelijk. Om negen uur rijdt ze samen met nog vijf schaatssters in de kopgroep. De voorsprong loopt op. Eerst twee minuten. De maximale voorsprong groeit tot bijna zes minuten. Langeland in de aanval. Het kenmerkt haar. Ze gelooft na ruim honderd kilometer in winst.

Van Leeuwen, Vormeer, Van Vliet, Van der Molen en De Bruijn zijn de ander namen. Schaatssters zonder een erelijst. Langeland heeft wel zeges op haar palmares. De mooiste? De Hollands Venetië Tocht in 2012. Maar toch ook de tweede plek in de 'Alternatieve' van alweer zeven jaar geleden.

Ze finisht na de monstertocht in het peloton. Een dertiende plaats bij haar dertiende deelname op het Oostenrijkse bergmeer. Mooier kan niet. Ze is er nooit ongelukkig. Het is zeker dit jaar een soort van kuuroord voor haar. Vriend, kind en ouders mee. Naar de plek waar ze ongelofelijk veel van houdt.

Ze heeft net de afdaling naar de snelweg achter de rug. Op weg naar Bedum. 'Ik kom nog wel weer terug. Lekker mountainbiken in de zomer.' besluit een moegestreden Langeland. Op Zweeds natuurijs vlamt ze misschien nog wel een keer. Dat is dan echt haar laatste kunstje.