Een studentenkamer vol vuilniszakken voor een goed doel

© Youri Bakker / RTV Noord
Een Groningse studentenkamer vol met vuilniszakken. U denkt misschien aan een aan lager wal geraakte student. Maar niets is minder waar. Want in het kamertje aan de Hoge der A wordt hard gewerkt aan een inzamelingsactie.
De vrouw achter de actie is Naomi Tauran. Ze studeert aan de Hanzehogeschool. Spontaan zamelt ze kleding in voor vluchtelingen. Ook zij is geraakt door de grote crisis in Europa. We portretteren haar in het kader van de Dag van de Liefdadigheid vandaag.
Voor de 26-jarige Naomi begon het allemaal op het muziekfestival Sziget in Hongarije. 'Ik zag mensen met tenten slepen die werden achtergelaten. Ze werden verzameld voor vluchtelingen', vertelt ze. Terug in Nederland leest ze over Doneer je Deken die een soortgelijke actie hadden op Lowlands. Naomi: 'Ik las toen dat Doneer je Deken allerlei inzamelpunten hebben in het land en toen dacht ik: 'dit moeten we ook in Groningen hebben'.'
Vanaf dat moment ging het snel. Naomi zocht contact met de organisatie en werd via hen in contact gebracht met andere vrijwilligers in Groningen. 'Samen zamelen we nu kleding in die niet op de vastgestelde dagen kan worden ingeleverd. Vandaar dat mijn huisje nu ook vol ligt met allemaal vuilniszakken', zegt de studente Maatschappelijk werk en Dienstverlening.

'Hulpverleningssyndroom'

Maar ergens komt die spontane drang tot helpen vandaan. Naomi beschouwt dat als iets van zichzelf. 'Ik heb eigenlijk altijd al affiniteit gehad met vluchtelingen. Die mensen laten hun hele hebben en houden achter je om een beter bestaan op te bouwen. Dat laat me niet los. Het houdt me bezig en door te helpen geeft dat een soort voldoening.'
'Ik zeg zelf altijd: ik heb last van het 'hulpverleningssyndroom'. Ik wil altijd helpen', aldus de Stadjer. 'Dat komt gewoon uit mezelf', vervolgt ze. 'Mijn studie heeft ermee te maken en als ik zelf vluchteling zou zijn... Dan had ik dit ook gewild.'

Familie

Persoonlijk is er voor Naomi ook een familiegeschiedenis met emigreren uit een oorlogsgebied. Zoals die van haar vader, opa en oma. Die zijn naar Nederland gekomen vanaf de Molukken. 'Mijn opa zat in het leger ten tijde van de onafhankelijkheidsstrijd in Indonesië. Ik weet daar niet heel veel over, maar wat ik wel weet is dat mijn opa veel nare dingen heeft gezien.' In Nederland zette haar opa zich in voor de integratie van Molukkers in Nederland. 'Hij vond het heel belangrijk om te integreren.'
Naomi vertelt dat het motto 'iedereen is van de wereld' een familie-ding is. Iedereen is hier welkom, vindt ze. 'Mensen die het minder hebben verdienen dat kleine beetje hulp. Het is voor ons heel makkelijk om uit het oog te verliezen hoe goed we het hier hebben.'
De foto van het aangespoelde jongetje deze week is een schrijnend voorbeeld daarvan. 'Het was een van de ergste dingen die ik heb gezien. Daar heb ik echt even een traan bij gelaten. Het is de bittere realiteit.' En dat is lastig loslaten, ervaart ze. 'Ik moet dat soort dingen altijd even verwerken.'

Doneer je Deken

Voor Naomi kan dat door te helpen. Het inzamelen van kleding bij haar thuis, dat vervolgens sorteren en dan kijken wat gaat naar Calais (Frankrijk) of naar het aanmeldcentrum en het azc in Ter Apel. 'Als het kan, breng ik het daar persoonlijk heen.'
Doneer je Deken houdt zondag 6 en zaterdag 12 september inzamelingsdagen aan de Stockholmstraat 2 in Groningen.
Foto's en tekst: Youri Bakker