Advocate moet uit de kleren om de gevangenis in te komen

© Facebook/De Haan Advocaten
Advocate Maartje Schaap van De Haan Advocaten in Groningen is donderdag bijna naakt de gevangenis van Zutphen binnengelopen.
Piepen

Schaap wilde op bezoek bij een cliënt, maar het detectiepoortje van het huis van bewaring bleef piepen. De portier was streng en hield voet bij stuk: de advocate moest uit de kleren.
Lees hieronder het verhaal van Maartje Schaap.

Het roze badjas incident
Ik moet even wat kwijt. Gisteren ging ik een cliënt van mij bezoeken in de PI Achterhoek, locatie Ooyerhoek te Zutphen. Normaal gesproken is het voor advocaten geen probleem om een huis van bewaring binnen te komen. Immers: we zijn betrouwbare strafrechtadvocaten en in het bezit van een advocatenpas.
Met goede moed en een zware dossiertas vol, meld ik mij bij de portier en geef ik zoals gebruikelijk mijn advocatenpas inclusief rijbewijs af. Ik doe volgens vast ritueel mijn sieraden af en ontdoe mijn van overig 'piep- en detectiemateriaal', wat ik op mijn lijf draag. Ik loop door het 'Schiphol-poortje'. Het apparaat piept. Oh: een haarclip vergeten. Ook die verwijder ik. Ik loop opnieuw door de poort. Hij piept nog steeds. Gekscherend zeg ik tegen de portier: 'Of is het de bedoeling dat ik hier in mijn nakie doorheen loop?' Hij kijkt mij wat schaapachtig aan en zegt dan: 'Sorry mevrouw Schaap, maar u blijft piepen. Protocol is dan dat u uit de kleren moet'.
WAT? Ik probeer er nog een fouillering uit te slepen, maar de portier is volhardend in zijn besluit. Ik mag mijn cliënt pas zien als ik piepvrij door de poort kom. En dan begint hij over de ROZE BADJAS. Echt het is geen grap. Ik wilde het niet geloven. Maar het is echt waar. Ik heb nog gevraagd of ik in een aflevering van Frans Bauers Bananasplit zat. Maar nee. Ik werd verwezen naar een kleedhokje (als in het zwembad) en ja hoor. Daar hing inderdaad de roze badjas (vrouwen versie). Moszkowicz zou een blauwe aan moeten. Ik moest mij ontdoen van kleding en in de roze badjas door de poort. PIEPVRIJ!
Ik werd verwezen naar een ander ruimte, waar ik mij achter de 30 cm brede zwart/gele lijn mocht aankleden. Ik vraag nog: 'Waarom achter deze lijn?' 'Dat is de dode hoek mevrouw. Daar ziet de camera u niet!' Niet te geloven. Op goed geluk kleed ik mij en aan en probeer daarna zo goed mogelijk te doen waar ik voor gekomen was: mijn cliënt voorbereiden op de zitting van maandag.
Maar dit incident zal ik niet gauw vergeten!