Column: ICE Groningen-Berlijn (4 uur reistijd)

© OOG TV, bewerking Marc Wiers
Ik neem je alvast even mee naar 2021. Vanaf dat jaar rijdt er -dat wist je nog niet- een ICE van Groningen naar Berlijn. Met tussenstops in Winschoten, Oldenburg, Bremen en Hamburg. Die ICE-treinen zijn net zo rood-wit als de Arrivaboemeltjes, dus echt wennen hoeven we niet. Behalve aan de snelheid.
Want met die hogesnelheidstreinen zoef je in vijftien minuten vanoet Stad naar Winschoten. Een half uurtje later ben je in Oldenburg. En uiteindelijk vier uur later rijd je 'Die Hauptstadt' binnen. Zo doen ze dat al jaren in Frankrijk (TGV) en Italië (FrecciaRossa). En verbindingen zijn tegenwoordig belangrijker dan locatie, zeggen veel economen. Dus zo doen we dat binnenkort ook bij ons.
Ik stel voor dat Fleur Gräper, Karel Groen, René Paas, Lambert Zwiers, Harm Post en alle andere bestuurders met ambitie dit schrijfsel uitprinten, ondertekenen en per omgaande post naar Den Haag sturen. Met als voetnoot: 'Bedankt voor alles. Maar we gaan met de Duitsers verder.' Want van de Nederlandse regering hoeven we weinig te verwachten als het op visie, perspectief en groei in het Noorden aankomt. Dat hebben we de afgelopen vijftig jaar wel gezien. De HSL/Zuiderzeelijn naar Amsterdam is er nooit gekomen. Groningen Airport Eelde krijgt in plaats van steun alleen maar valse concurrentie vanuit Lelystad. En als er al geïnvesteerd wordt dan is het in decadente Randstedelijke projecten als de peperdure (en totaal overbodige) Noord-Zuid-metrolijn in Amsterdam. Van -ik gebruik het argument nog één keer- ONS gasgeld. Maar genoeg hierover, tijd voor actie!
Berlijn en eerdergenoemde Duitse noordelijke havensteden Bremen en Hamburg liggen tenslotte om de hoek. Er zijn bloeiende innoverende bedrijven (Siemens, Bosch, Zalando, Bayer, Beiersdorf) die steeds meer talenten nodig hebben. Het land investeert écht in nieuwe energie (die snel winstgevender dan olie en gas zal zijn beste mensen van Shell). Wij Groningers spreken beter Duits dan Haags. Er is over en weer veel belangstelling, bleek op de Duits-Nederlandse Handelsdag en de Dag van de Duitse Taal vorige week. En duizenden Groningers rijden via de A7 naar Bunde voor de wekelijkse boodschappen: economisch verkeer is er al jaren.
Laten we daarom de aanvaring met de spoorbrug over de Ems (december 2015) zien als een enorme kans: we voorzien dat traject van elektrische bovenleidingen, verstevigen en verdubbelen het spoor en bouwen een nieuwe brug die geschikt is voor een snelle trein. Zo zijn we niet meer afhankelijk van Den Haag, maar een sterke groeipartner van het veel grotere Berlijn. Het hele project wordt betaald uit het compensatiegeld (aardbevingen, wegvallen Zuiderzeelijn) waar we al jaren recht op hebben. En ook de Duitsers trekken de 'Brieftasche'. Zij geloven tenslotte sterk in één Europa. Dus die lijn, die komt er.
In 2026 vergadert de Tweede Kamer opnieuw over een HSL-lijn tussen Amsterdam en Groningen. Punt van discussie is deze keer of heel Nederland miljoenen moet bijdragen aan een snelle verbinding tussen de noodlijdende Randstad en het rijke Noorden. Initiatiefnemer en oppositiepartij PvdA zoekt steun in de kamer maar het kabinet Klaver II vindt dat de overbevolkte steden zelf maar keuzes moeten maken om zo'n verbinding te kunnen bekostigen. Het voorstel haalt het niet. Het leidt tot de zoveelste aanvaring in Den Haag. Maar daar zien ze aanvaringen niet als kans. Wij wel.
Ik moet ergens bij Bremen in slaap zijn gevallen want ik schrik wakker van de omroeper die me uit mijn Duitse dromen wekt. Zachtjes glijdt de witte ICE 'Hauptbahnhof Groningen' binnen. Ik ben weer thuis.

Foto: Deutsche Bahn.


Marc Wiers is altied onderwegens tussen Genua (Italië), Straatsburg (Frankrijk) en Groningen. Wat hij onderweg tegenkomt vertelt hij hier elke maandag.
" target="_blank">Meer ›