Groningers geëvacueerd uit rampgebied en onderweg naar Christchurch

'B2! Somebody has B2?' Een vrouw in een oranje hesje schreeuwt nummers. In groepen worden mensen naar de helikopters en boten gebracht. Ook RTV Noord-verslaggever Jeroen Berkenbosch en zijn vriendin Yvonne Tichelaar zijn onder de geëvacueerden. Zij hebben Kaikoura verlaten. De stad op het Zuidereiland in Nieuw-Zeeland is zwaar getroffen door de aardbeving, afgelopen weekend.
De rij om een nummer te krijgen is lang. Er zijn veel mensen, voornamelijk toeristen, die het gebied uit willen. Woensdagochtend gaat de evacuatie per helikopters en boten verder. Iedereen wordt ingedeeld in groepen.

Evacuatie gaat af en aan

'Het is een dag van lang wachten. De evacuatie gaat niet snel, maar wel gestructureerd', vertelt Jeroen. 'In een helikopter kunnen twaalf mensen. Die heli's vliegen af en aan. Ze zijn niet alleen van het leger, maar ook van bedrijven. Deze worden normaal gebruikt voor tours om walvissen te spotten, maar nu worden ze ingezet voor de evacuaties en om goederen te vervoeren. Er zijn ook heel veel heli's uit de omgeving om te helpen. Jeroen en zijn vriendin gaan niet met de helikopter, maar per boot.

Aan boord van marineschip

'We worden met bussen naar de kust gebracht. Een haven waar grote boten kunnen aanleggen hebben ze hier niet. De Hmnzs Canterbury ligt verderop in zee voor anker. Met een kleiner bootje werden we in groepjes van acht naar het marineschip gebracht. Er zijn 366 bedden aan boord, maar ze proberen meer mensen op de boot te krijgen. Het volladen duurde dus wel even', vertelt Jeroen. Nu ze aan boord zijn, varen ze naar de stad Christchurch. Die overtocht gaat nog wel even duren. De verwachting is dat ze vijf uur 's middags Nederlandse tijd aankomen. Voor het Groningse stel is het dan vier uur 's nachts.

'We werden emotioneel'

'Het zijn lange dagen. Slapen doen we eigenlijk niet. Toen we in de bus naar de haven zaten, werden we een beetje emotioneel want we gingen eindelijk ergens heen en je voelt dat je naar huis gaat, ook al duurt dat nog even', vertelt Jeroen. 'Ook het afscheid van Donna en Andrew Snow viel heel zwaar. Deze twee mensen hebben de afgelopen dagen enorm goed op ons gepast. Ze hebben ons voorzien van water en eten en we mochten met onze camper op hun terrein staan. Ze vroegen er niks voor terug. We zijn hen echt enorm dankbaar voor alle zorgen. Het is gek om hen achter te moeten laten in een rampgebied. Zij hebben nu alle hulp nodig. Wij kunnen helaas niks doen, omdat het gaat om kapotte huizen, waterleidingen en elektriciteit. Maar we gaan ze zeker weten wat Groningse producten sturen.'
De camper waarmee Jeroen en Yvonne op vakantie waren, is in de stad achtergebleven. De sleutels zijn overgedragen aan de politie en zij zorgen ervoor dat alles weer bij de verhuurder terechtkomt.

Toeristen weg

Nog niet alle toeristen zijn de stad uit. Sommigen willen graag met eigen vervoer de stad uit. Maar de verwachting is dat de weg pas zaterdag gerepareerd is. Noodreparaties zijn in volle gang. De eerste prioriteit van de autoriteiten is nog steeds om zo veel mogelijk van hen uit de stad te krijgen. Ze willen zich daarna kunnen focussen op de lokale mensen. Veel van hen kunnen hun huizen nog steeds niet in, omdat ze onveilig zijn en de toeristen drukken zwaar op de lokale voorraden. De lokale inwoners denken dat het maanden, zo niet jaren gaat duren voordat de stad en de toegangswegen weer helemaal in orde zijn. Ook een grote inkomstenbron voor de stad is stil komen te liggen: het toerisme. Je kan er veel dolfijnen, zeehonden en walvissen bekijken. Toeristen zullen waarschijnlijk de stad nu mijden.
Zodra de boot met geëvacueerden in de haven van Christchurch is aangekomen, wordt het marineschip volgeladen met materiaal zoals bulldozers om het rampgebied te repareren.