'De ontlading moet nog komen'

Niet alleen met helikopters maar ook per boot werden toeristen geëvacueerd. Acht uren heeft het Groningse stel op het marineschip de Canterbury moeten zitten. Woensdag zijn 494 toeristen met deze boot uit het rampgebied bevrijd. 'In het laadruimte van het schip lagen matrassen waar iedereen op kon zitten.'

'Mensen die het koud hadden, kregen een hut toegewezen. Wij bleven benedendeks omdat wij hier zaten met nieuwe vrienden. Die hebben wij de afgelopen dagen leren kennen in het gebied waar we vast zaten. Want op zo'n moment is het fijn dat je de ervaringen kan delen en er niet alleen voor staat', vertelt Jeroen.

Op het schip was er naast genoeg eten en te drinken ook een recreatieruimte met een televisie. 'Dat was echt een confronterend moment, want we hebben de afgelopen dagen zonder water, gas en elektriciteit geleefd. Dus geen TV. Op het nieuws waren allerlei beelden van de schade te zien. Dan schrik je toch. Ook wij hebben de gevolgen van de beving gezien maar niet op die manier.'

Op de beelden was de verwoesting vanuit de lucht te zien. Allerlei landverschuivingen en bergen die er niet meer zijn. Delen van spoorlijnen en wegen zijn verdwenen. Wij kampeerden aan het strand en dat had ook weg gevaagd kunnen worden', vertelt Jeroen die samen met zijn vriendin vakantie aan het vieren was. 'Ook andere mensen raakt het. Er zit een vrouw met waterige ogen naar alle vernielingen te kijken. Hoe gaan de lokalen die ons de afgelopen dagen zo goed hebben opgevangen en geholpen hun stad weer opbouwen?'

Medisch team
'Op de boot was genoeg eten en drinken. Er zijn zoveel vrijwilligers op de been dat is heel fijn om te zien. Er was zelfs een heel medisch team aan boord om de mensen te ondersteunen. Ook gedurende de nacht zijn we door zoveel lieve mensen geholpen. Het verliep allemaal langzaam maar dat kunnen we de mensen niet kwalijk nemen. Die proberen er alles aan te doen om ons in veiligheid te brengen', vertelt Yvonne Tichelaar. Hun evacuatie heeft 24 uur geduurd terwijl ze op 2,5 uur rijden van Christchurch zaten.
Opvang in sportstadion
Nadat het schip was aangemeerd in de haven van Chrischurch, zijn de geëvacueerden naar de Horncastle Arena gebracht. Daar moest iedereen zich registeren en kregen ze van de gemeente een document waarin staat dat ze bij de aardbeving aanwezig waren. 'Dat is geen souvenir maar een bewijs voor de verzekering', vertelt een opgeluchte Jeroen.

'In het sportstadion zijn we ook weer heel vriendelijk ontvangen. Wederom weer veel eten en drinken. Er was ook slachtofferhulp en informatie over de verdere gang van zaken. Ook enkele ambassades waren aanwezig waaronder de Duitse, Franse en Japanse. Nederland ontbrak helaas, want het was toch fijn geweest als je even in je eigen taal met iemand van het thuisfront contact hebt en jou kan helpen. We hebben persoonlijk eigenlijk nog niks van de Nederlandse autoriteiten gehoord'.

Door de gemeente en defensie is noodopvang geregeld voor de geëvacueerden zoals Jeroen en Yvonne. Er zijn eenpersoonkamers geregeld in een studentencomplex en eten en drinken voor de komende dagen. De universiteit van Canterbury heeft dit alles beschikbaar gesteld. Daar verblijft het stel de komende dagen.

'We hebben de afgelopen dagen veel steun gekregen. De ontlading van alles moet nog komen. Het is bijna voorbij. We zouden eigenlijk afgelopen dinsdag naar huis maar dit is dus verzet naar maandag. Dan vliegen we naar huis', vertelt Jeroen.