Scholieren bouwen eigen 3D-printer

De jongens en meisjes moeten een bouwpakket met duizenden, soms ultrakleine, onderdelen in elkaar zetten. Dat gebeurt in groepjes, die allemaal een onderdeel voor hun rekening nemen. Uiteindelijk moet in het lokaal een werkende printer staan.

'Wij zagen op tv een 3D-printer die een mensenlichaam maakte en toen zeiden we tegen onze meester: zo'n apparaat willen wij ook wel in de klas', vertelt Sakia Venema uit groep 7. 'Meester vond het een goed idee en zo is het begonnen.'

In het lokaal staat al een geleende 3D-printer zachtjes te zoemen. Uit een spuitmondje komt een minuscuul plastic draadje dat laagje voor laagje het logo van de school maakt. Zo hebben de kinderen een voorbeeld van hoe hun eigen printer eruit gaat zien.

Een van de groepjes maakt ontwerpen die later uit de printer gaan rollen. Vincent Manz is er druk mee.

Hij zit te turen naar een monitor: 'Ik maak de ontwerpen en ik moet een verslag maken over hoe je een ontwerp op de computer maakt. Daarmee kunnen de andere leerlingen dan weer aan de slag om hun eigen ontwerp te maken.'

Spelenderwijs techniek leren, dat is de bedoeling. En dat lijkt aardig te lukken. Met de tong op het puntje van haar neus, draait een meisje een heel klein schroefje in het onderdeel waar haar groepje mee bezig is. De andere leerlingen helpen door het onderdeel vast te houden. 'Pfoe', klinkt het als het is gelukt. 'Het is een heel gepriegel, maar samen krijgen we het voor elkaar.'

Sophie Godlieb uit groep 7 zit in de vierkoppige pr-groep: 'Wij moeten ervoor zorgen dat er stukjes in de schoolkrant en in andere kranten komen en dat RTV Noord hier is.' Dat laatste is in elk geval gelukt. Sophie weet ook al wat zij wil maken als de 3D-printer klaar is: 'Ik wil een flamingo printen, dat is mijn lievelingsdier.'