'Op mijn drie vorige scholen begreep niemand me'

Dat stellen ouders van kinderen in de speciale hoogbegaafdheidsklassen van de Groningse Schoolvereniging in de stad. Ze vinden het onbegrijpelijk dat er voor kinderen die moeilijk kunnen leren wel extra geld is, terwijl zij voor hun kinderen jaarlijks zelf geld moeten bijleggen.

De Groningse Schoolvereniging heeft vijf speciale klassen voor kinderen met een IQ van 130 of hoger. De klassen zijn kleiner dan normaal, de lesmethodes zijn anders, leerlingen krijgen meer zorguren en docenten extra scholing. Dat alles kost geld. Jaarlijks heeft de school een begrotingstekort van 30.000 euro.

Dat gat wordt gevuld door bijdrages van ouders. 'Elk kind heeft recht op passend onderwijs', zegt Karin Dunning van de Stichting vrienden van het hoogbegaafdheidsonderwijs GSV. 'Dan is het vreemd dat ouders hiervoor hun eigen portemonnee moeten trekken.'

Volgens de ouders en de school voorzien de klassen in een grote behoefte. Er is een wachtlijst van tientallen ouders die nu nergens met hun kinderen terecht kunnen.

'Er zijn elke dag nog brieven en mails van ouders die met de handen in het haar zitten', stelt Dunning. 'Hun kinderen lopen volledig vast omdat wij niet kunnen bieden wat ze echt nodig hebben.'

Dat beaamt Rampal Etienne. Zijn oudste dochter moest vijftien maanden wachten op een plek. 'Het is hetzelfde als je moet wachten op een operatie. Je weet dat het goed voor je is, maar het komt niet. Dan zie je dat je kind behoefte heeft aan meer, maar dat kan niet geleverd worden.'

Het gezin is speciaal voor deze school naar het zuiden van de stad verhuisd. Inmiddels staat ook zijn zoontje op de wachtlijst.

De ouderstichting vindt dat onderwijs aan hoogbegaafde kinderen net zo goed valt onder het passend onderwijs, zoals dat in 2014 is ingevoerd. Uitgangspunt is dat ieder kind recht heeft op een passende plek op school. Dat is volgens de ouders meer dan de plus-klassen die er ook wel zijn, waarin hoogbegaafde leerlingen een deel van de week les krijgen. Dunning: 'Dat is een beetje alsof je een kind twee uur in de week extra zuurstof geeft waar het dan de rest van de week op moet doen. Zo werkt het gewoon niet.'

Ook de kinderen zelf geven aan dat de klas met gelijkgestemden een verademing is. Lasse Meijer (9): 'Op mijn vorige drie scholen begreep bijna niemand me, zelfs de juffen en meesters niet. Dan leg ik bijvoorbeeld uit hoe ik een som uitreken en dan begrijpen ze niet hoe ik het bedoel. Dan gaan ze het zelf uitrekenen en dan komen we op hetzelfde antwoord uit. Dat ging dus niet zo goed.'

De schoolbesturen die het samenwerkingsverband voor passend onderwijs vormen, moeten volgens de ouders met geld over de brug komen. Omdat dit tot nog toe niet gebeurt, doen ze ook een beroep op de gemeente Groningen.