Column: Citroenen

© RTV Noord
Elke dag kijk ik er naar. Als ik aardappels schil, prut uit het gootsteenputje peuter, of wentelteefjes bak op zondagochtend.
En ook als ik, zoals nu, aan de keukentafel zit te werken, zie ik uit m'n ooghoeken vijf citroenen. Ze dartelen rond boven een babyblauwe schaal op een rode tafel. Het is een schilderij van de Groningse schilder Dolf Verlinden.
Voor het bij mij aan de muur hing, heb ik het schilderij geruime tijd begeerd. Ik zag het voor het eerst op een foto in een kunstboek, er staat een gedicht bij van Jan Glas. Dat begint zo: 'Ik ga naar de markt om citroenen te kopen, citroenen om te schilderen. Dan koop je andere citroenen.'
Het zijn onrijpe citroenen want ze zijn limoengroen. Maar toch overduidelijk citroenen, met zo'n naveltje dat uitsteekt. Dat hebben limoenen niet.
In 2011 maakte ik een reportage over schilder Martin Tissing, net als in 2001 en 2016. Schilders van het kaliber Tissing verdienen een reportage bij ieder kroonjaar, en wat mij betreft vaker. Ik vind dat ook uit eigenbelang; het is een feest en een voorrecht om een dag met die man op te trekken. We filmden Tissing deze keer in galerie Anderwereld, waar hij aquarellen exposeerde.
Martin Tissing sprak zoals altijd zeer beeldend en vergeleek aquarelleren met schermen. Na het gesprek liep ik nog even naar de benedenverdieping en daar stond ik plotseling oog in oog met de citroenen van Verlinden.
Geld uitgeven aan een schilderij, dat had ik nog nooit gedaan. Dat vond ik zonde van het geld. Aan m'n muren hingen posters van exposities of een foto op doek van Ikea. Maar ik bleef aan de citroenen denken.
Het Dagblad van het Noorden vroeg me een poosje later voor de rubriek 'De zeven zonden', waarin bekende Groningers ondervraagd werden over hun ondeugden. Eén van de zonden is 'wellust' en ik zei: 'Wellust is begeerte, iets waar je van gaat watertanden. Ik begeer een schilderij van Dolf Verlinden, met citroenen, maar ik kan het niet betalen.' Dat laatste was niet waar, ik wist niet wat het kostte.
De moeder van Dolf Verlinden las de rubriek en van het één kwam het ander. De galeriehouder nam contact op, noemde een prijs en de koop werd gesloten. Nooit een seconde spijt van gehad, integendeel. Echte kunst maakt echt gelukkig.
Maar begeerte ook. En terwijl ik geniet van m'n citroenen begeer ik iets anders: een schilderij van Martin Tissing.