Gratis drempelhulp voor terminaal zieke Groninger

In oktober 2016 krijgen Bea (54) en Henk (57) Loer uit de stad Groningen uitslag van het ziekenhuis. Henk Loer heeft terminale leverkanker.
Bea probeert haar man te helpen waar ze kan. 'Lopen gaat op dit moment moeilijk. Hij heeft een wandelstok nodig. Straks zal hij afhankelijk zijn van een rolstoel.'
Om ervoor te zorgen dat hij straks met de rolstoel makkelijk naar buiten kan heeft ze een drempelhulp nodig. Er ligt namelijk een drempel in de deur waar hij met rolstoel niet overheen komt.
'Wie kan helpen?'
Financieel heeft het echtpaar het moeilijk. Zelf een klusjesman inhuren om een drempelhulp te laten maken zit er dus niet in. Daarom besluit Loer om een oproep te doen voor haar man in de Facebookgroep 'Oproepjes voor Groningers':
Wie kan in ruil voor een plak cake en een bak koffie een drempelhulp maken voor mijn man? Hij is terminaal ziek en dan kan hij straks met de rolstoel weer naar buiten.
Bea Loer

Ze krijgt verschillende reacties en er is één iemand die aanbiedt om de drempelhulp voor haar te betalen: Hielkje uit Groningen.

'Ik vind het heel tof'

Loer had niet verwacht dat ze een reactie zou krijgen en reageert daarom erg enthousiast op het aanbod. 'Geweldig dat er nog mensen zijn die een hart hebben. Het is fijn om te weten dat er nog mensen zijn die een wildvreemde willen helpen.'

Direct geregeld

'Het aanleggen van de drempelhulp is binnen één dag geregeld. Ik had niet gedacht dat ik zo snel geholpen zou worden. Mijn man kan vanaf zaterdag weer met de rolstoel naar buiten', besluit Loer.

'Mijn vader was ook terminaal'

Waarom zou je een wildvreemde helpen? Hielkje aarzelde geen moment. 'Bij dit soort situaties moet je snel en daadkrachtig handelen.'
De oproep doet haar denken aan haar vader. 'Mijn vader was terminaal ziek en raakte plotseling vanaf zijn middel verlamd. Er zou door een zorginstantie een lift geplaatst worden waardoor hij weer naar buiten zou kunnen. Door het bureaucratische gebeuren duurde het een week voordat de lift eindelijk geplaatst was.'
'Mijn vader heeft één keer gebruik kunnen maken van de lift. Daarna verslechterde zijn gezondheid en kon hij niet meer naar buiten', vertelt Hielkje.
'Het verhaal van mevrouw Loer greep mij aan en ik wilde ze direct helpen. Wie weet hoe lang het duurt, als je het via instanties moet regelen. Straks had hij niet meer naar buiten gekund, dat wilde ik voorkomen.'