Zo is het om te wonen in het kleinste huisje van Groningen

Het heeft maar één kamer, geen wc of douche en het kan er 's winters heel koud zijn: 't Hoeske van Thais Joaptje. Het huisje staat in Rottum en is inmiddels een museum. De laatste bewoonster, Coba van der Wal (80), weet nog goed hoe het daar was.
Ze vertelt nog één keer haar verhaal, nu het nog kan.

Dubbeltje per maand

Want het is alweer even geleden dat ze er woonde. Het is 1953 als Van der Wal zwanger wordt van haar eerste kindje. Geld voor goed eten en drinken is er nauwelijks, laat staan voor een woning. Armen zijn in die tijd aangewezen op de kerk met haar diaconiehuizen. Een van die woningen is het Hoeske.
Samen met haar man trekt ze erin, voor een dubbeltje per maand. Maar het is wel behelpen. De wc is buiten: een hokje met een plank en een gat daarin. 'Wc-papier was er niet. We hadden krantenpapier om je gat schoon te maken!', zegt Van der Wal.

Onbewoonbaar

Het onderhoud van het huisje laat te wensen over. Het is zelfs onbewoonbaar verklaard. Het staat met grote letters op een bordje. Maar Coba's man trekt zich daar niks van aan: 'We waren blij dat we wat hadden. Het was ons huis, dus hij heeft het bord er snel af gehaald.'
En dan komt daar hun eerste kindje, een zoon. 'We konden er niet bij dat het ons kindje was. We gingen steeds naar het ledikantje: was het wel zo? We konden er niet bij, dat was zo mooi.'
We hebben een stuk uit de deur gezaagd zodat de kinderwagen erdoor kon
Coba van der Wal - Laatste bewoner het Hoeske

Gat in de deur

Ook met z'n drieën is het er klein, maar te doen. Pa en ma in de bedstee, de baby in het ledikantje. Toch is er één probleem: de kinderwagen. Die kon niet naar binnen en naar buiten.
'Daarom hebben we een stuk uit de deur gezaagd, zodat de kinderwagen erdoor kon. Dat was gauw gebeurd!'

Vijf kinderen

Ruim een halfjaar later moet het gezin weg uit het Hoeske. Coba is zwanger van de tweede en het huisje is volgens de kerk nu echt onbewoonbaar geworden. Daarom verhuist het gezin naar de overkant, naar een wat groter huis. Maar als het aan Coba had geleden, had ze er nog willen wonen:
'Er woonde daarvoor zelfs een gezin met vijf kinderen. Dan konden wij er makkelijk blijven wonen.'
Tranen toen ik terug was. Alles kwam weer naar boven
Coba van der Wal - Laatste bewoner het Hoeske

Terminaal ziek

Anno 2017 woont Coba in De Mieden in Uithuizermeeden, samen met haar nieuwe man, die ze enkele jaren geleden leerde kennen. Met de gezondheid gaat het niet goed. Ze heeft te horen gekregen dat ze terminaal ziek is.
Dit voorjaar is ze nog één keer terug geweest in het Hoeske. Nog één keer herinneringen ophalen: 'Tranen toen ik terug was. Alles kwam weer naar boven. Daar stond het ledikantje, daar de bedstee, daar de kast. Het serviesgoed zat er nog in. Tranen, maar het was wel heel leuk.'
En of ze heimwee heeft? 'Nee, echt niet. We zijn blij dat we nu groter wonen. We hebben het hier goed met z'n beiden.'