'Je krijgt een veilig gevoel omdat je weet dat je hier een tijdje mag blijven'

De familie Pol heeft in totaal zeven kinderen: drie van henzelf en vier pleegkinderen. 'We zijn hiermee begonnen omdat we merkten dat je deze kinderen alleen al een stuk gelukkiger kan maken door ze bij je te laten wonen', vertelt gezinshuisouder Ina.

Een gezinshuis is wat anders dan een pleeggezin. Zo wonen in een gezinshuis vaak kinderen met een zwaardere beperking. Ook zijn de pleegouders in dienst van een instantie die gezinshuizen faciliteert en verdienen daarom ook geld.

Melissa woonde voordat ze bij Jacob en Ina kwam in opvanghuizen. 'Daar vertelden ze me dat ik daar niet kon blijven. Dat gaf een onrustig gevoel. Nu heb ik een veilig thuis bij Jacob en Ina, waar ik mag blijven tot ik het huis uit ga', vertelt Melissa.

Kinderen waar het thuis niet meer gaat en die een zwaardere beperking hebben, komen vaak eerst in een opvanghuis terecht. 'Maar het is belangrijk voor elk kind, als dat mogelijk is, in een liefdevol gezin op te groeien', vertelt Esther Dieterman. Ze is gedragswetenschapper bij 's-Heerenloo, de organisatie waar ook Jacob en Ina in dienst zijn.

'Als kind heb je 24/7 ouders die er voor je zijn en leef je een zo normaal mogelijk leven. In een opvanghuis is er steeds andere begeleiding en moet je als kind je verhaal steeds opnieuw vertellen', vertelt de gedragspsychologe.

Dat er nu te weinig van dit soort huizen zijn, vindt ze jammer. Dit komt volgens Dieterman onder andere omdat het een intensieve vorm van zorg is. 'Het is dan wel een baan, maar je kan niet na een tijdje zeggen dat het kind niet bevalt en een nieuwe baan zoeken, dat is niet de bedoeling.'

Ook is er weinig bekendheid rondom de huizen.

Melissa heeft in elk geval haar veilige thuis gevonden. En dat ze zoveel broertjes en zusjes heeft is eigenlijk alleen maar leuk. 'Ik kan met ze stoeien, spelletjes spelen en tv kijken, net zoals echte broers en zusjes doen.'