Column: Toekomstambtenaar

© RTV Noord
Dat de toekomst niet altijd begint in de grote stad, weten we al sinds Jezus geboren werd in het piepkleine Betlehem. En het wordt nu weer eens bevestigd in de aanstaande gemeente het Hogeland. Want daar, in Noord-Groningen, staat de wieg klaar voor de toekomstambtenaar.
Afgelopen week werd duidelijk hoe de nieuwe fusiegemeente, die we nu nog kennen als 'BMWE', zijn burgers gaat bedienen. Niet meer met grijze muizen die de helft van de tijd uit het raam staren, kaarten uit een bak halen en er weer in stoppen en die nog werken met WordPerfect. Niet meer die afwachtende houding, die bureaucratische blik en die formulierendrift, maar, zoals de gemeente het zelf formuleert: 'verantwoordelijkheid nemen, open staan voor en meebewegen met ontwikkelingen. De toekomstambtenaar is wendbaar, servicegericht en zoekt altijd naar innovatieve oplossingen. Hij/zij beschikt over sociale e´n online vaardigheden, is creatief en past zich makkelijk aan.' Kom daar maar eens om bij mijnheer Jos en mijnheer Edgar.
Die tekst, met al zijn clichés, is natuurlijk nog geschreven door een ambtenaar uit het verleden, op een oude Remington met carbonpapier, maar het mooie is dat die zelf straks óók een toekomstambtenaar wordt. Want de toekomstambtenaren zijn dezelfde mensen die nu in Bedum, Winsum, de Marne en Eemsmond al decennia de vuilnis (laten) ophalen, vergunningen uitschrijven en de belasting komen innen. Alleen hebben ze straks, als toekomstambtenaar, een nieuw jasje. Misschien wel een soort Batman-pak met een grote T. Je ziet hem niet, maar hij ís er wel. Niet meer achter een loket, maar wel sociaal vaardig achter een schermpje waar hij/zij heel innovatief en wendbaar via Facebook en WhatsApp met de burger communiceert. Jammer voor hem/haar dat we inmiddels weten dat je gek, blind en ongelukkig wordt als je de hele dag op een schermpje tuurt.
Misschien hebben de gemeentes van de toekomst niet alleen toekomstambtenaren nodig, maar ook toekomstburgers. Zoals in Loppersum, waar de eerste stap naar de burger 2.0 al is gezet. De Lopsters worden voortaan namelijk geacht zelf het onkruid tussen de stoeptegels weg te krabben. De gemeente heeft daar geen zin meer in, nou het niet meer makkelijk kan met DDT of Agent Orange. 'Kom, burgers, jullie mogen ook wel eens zelf de handen uit de mouwen steken.' Mijnheer Jos en mijnheer Edgar komen langs met schoffels en krabbertjes en ze fietsen af en toe nog even door de wijk om te kijken of iedereen zijn bestje doet. Je krijgt dan hetzelfde effect als met sneeuwruimen: iedereen ergert zich groen aan die ene buurman die het gras tussen de tegels welig laat tieren, omdat hij geen toekomstburger wil zijn.
Dat onkruid krabben is natuurlijk maar het begin. Straks mogen de Lopsters ook zelf vuilnis ophalen, hun paspoort maken en onderling de vergunningen regelen. Ze kunnen het allemaal vast wel zelf, die toekomstburgers. Waar het loket in het Hogeland aan de ambtenarenkant onbemand blijft, omdat de toekomstambtenaar achter een schermpje zit, daar blijft in Loppersum het stoeltje van de burger leeg omdat hij/zij zijn eigen ambtenaar is geworden.
Misschien moeten die gemeenten maar fuseren. Dan kan de creatieve toekomstambtenaar zijn verantwoordelijkheid nemen en heel wendbaar, innovatief en servicegericht gaan schoffelen.