Door de mand: Kees Vlietstra geniet van fantastisch spel

© RTV Noord
Locatie: MartiniPlaza, Groningen.Tijdsbeeld: woensdagavond 10 januari 2018. Groningen komt bij van weer een aardbeving.Waarheidsgehalte: echt gebeurd.
Ik rij Groningen uit via de A7. Moet werken in Friesland. Aan de gevel van MartiniPlaza staat de aankondiging dat Donar vanavond speelt tegen Keravnos. Had graag in de zaal willen zitten maar ja, zaken gaan voor het meisje. Bij thuiskomst eet ik een prakkie opgewarmde hutspot. De RTV Noord app meldt: 'Ontketend Donar schiet Keravnos aan flarden en vestigt driepuntsrecord'.
Ik kijk met stijgende verbazing de samenvatting. Thomas Koenis schiet in het eerste kwart vijf (!) driepunters binnen. MartiniPlaza ontploft. Donar speelt weergaloos. Prachtige individuele acties maar vooral onbaatzuchtig teamspel is de Cypriotische tegenstander te veel. Ze worden dronken gespeeld. Center Koenis eindigt met 25 punten tegen 100% waarvan uiteindelijk 7 driepunters. MVP.
Ik kijk de samenvatting nog een keer. Krijg weer kippenvel. En nog een keer. Opeens besef ik me wat me zo raakt. Het is de stem van de co-commentator. Dat is Hein-Gerd Triemstra. Het enthousiasme, het ongeloof, de ver- en bewondering klinken door in de stem van mister basketbal, (10 seizoenen Donar 1) Hein Gerd Triemstra. Ik kijk de samenvatting nog een keer. Hutspot eindigt op mijn trainingspak. Juichend haal ik mijn schouders op. Groninger sporthistorie.
Locatie: Cafetaria De Viersprong, Prinsesseweg Groningen.
Tijdsbeeld: woensdagnacht 3 juni 1992.
Waarheidsgehalte: echt gebeurd.
'Hé Ronnie, heb je een patatje oorlog voor me?' Ronnie reageert schouderophalend: 'Mankeert je wat? Doe het lekker zelf mienjong.'
Ronnie is mede eigenaar van cafetaria De Viersprong en heeft een half uurtje eerder zijn zaak op slot gedraaid. Het is tijd om te klaverjassen. In het schemerduister zitten we in de verlaten cafetaria aan een tafeltje aan het raam. De laatste bus rijdt over de Prinsesseweg naar het hoofdstation. Wim speelt met Joost, ik met Ronnie. Patat bakken is Ronnie zijn werk, klaverjassen zijn hobby. Wim en Joost zijn team- en huisgenoten van me. We korfballen in het eerste van Nic. en wonen met zijn drieën in een studentenhuis boven de cafetaria. Na afloop van onze trainingen komen we vaak nog even bij Ricky nakaarten. En koolhydraten aanvullen. We voelen ons er thuis. We staan vaker te frituren bij Ricky dan te koken in onze eigen studentenkeuken. De hygiëne in onze keuken speelt daar ook een rol in, of beter gezegd het ontbreken ervan. Sterker nog, een week eerder hadden we de Groninger milieudienst aan de deur. Of we wel als de sodemieter de twaalf volle vuilniszakken van het balkon wilden halen. De buren hadden last van ratten. Op drie hoog.
Ronnie speelde foutloos. Hij kreeg ook nog eens keer op keer wereldkaarten. We speelden ze of nat of haalden een doormars. Wim en Joost baalden als een stekker. Was niet tegen aan te spelen. Na drie boompjes aan de broek te hebben gekregen en dus drie rondjes verplicht frituren waren Joost en Wim er wel een beetje klaar mee. Ze gingen naar boven. Naar bed in hun studentenkamer. De volgende ochtend hadden de studentjes geneeskunde en fysiotherapie gewoon weer college.
Ik volgde mijn huisgenoten met een glimlach naar boven maar ging als ALO student om 3.00 uur direct aan de studie. Super Channel, NBA Finals first game, Chicago Bulls-Portland Trailblazers. Wát een wedstrijd. Nog nooit zo iets gezien. Michael Jordan scoorde in de eerste helft 35(!) punten waaronder 6 driepunters. Chicago Stadium ontplofte. Bij zijn zesde voltreffer van achter de driepuntslijn haalde Jordan verbaasd zijn schouders op terwijl hij terugliep naar eigen helft. 'What in the hell did I just do?' Ik viel juichend in slaap.
Het was een kort nachtje. De volgende ochtend hadden we met klas 3C het eerste uur basketbal. Docent Thiemo Meertens. Ik waande me Michael Jordan. In het afsluitende partijtje speelde ik man to man tegen Hein Gert Triemstra. Of eigenlijk man to little boy. In vijf minuten schoot ik vijf driepunters. Onderhandse korfbaltechniek. Ik werd vijf keer snoeihard geblokt. Meneer Meertens stond er bij en keek ernaar. Schouderophalend.

Kees Vlietstra