'Eenmaal over de grens komt maar de helft van de ontvoerde kinderen terug'

Moeder Korien Dijkhuis en haar zoontje.
Moeder Korien Dijkhuis en haar zoontje. © Anita Ottjes/Archief
'We hebben maar één belang en dat is het belang van het kind. Eenmaal over de grens komt maar de helft van de kinderen terug', zegt Coskun Cöruz. Hij is directeur van het Centrum Internationale Kinderontvoering (IKO).
Cöruz reageert op de ontvoering van de anderhalf jaar oude Mert Ozinal uit Winschoten. Zijn moeder vermoedt dat het jongetje maandag door zijn Turkse vader is meegenomen naar Turkije. Ze riep de hulp in van de politie en ook het IKO is bij de zaak betrokken.

Wat kan de organisatie doen voor de moeder?

'We proberen er eerst voor te zorgen dat het kind niet ontvoerd wordt en daar hebben we een aantal methoden voor. We stellen alles in het werk om te zorgen dat het toch goed komt tussen de ouders.'

Relatie met schoonfamilie

Als één van de ouders vermoedt dat de ander van plan is hun kind mee te nemen naar het buitenland, is alertheid geboden, zegt Cöruz: 'Zorg ervoor dat het paspoort van het kind niet op tafel ligt, maak melding van de situatie bij de wijkagent, praat met de school en kinderen, en zorg dat de relatie met de schoonfamilie in orde is.'
'Als het kind wel wordt meegenomen naar het buitenland, zoek dan gelijk contact met de marechaussee op Schiphol en zoek een advocaat, die gespecialiseerd is in dit soort zaken.'

Behoorlijke aantallen

Volgens Cöruz wordt er in Nederland iedere dag wel een kind ontvoerd of dreigt een kind te worden ontvoerd: 'Het zijn behoorlijke aantallen. In 2016 weten we dat er 251 kinderen ontvoerd zijn en 443 dreigden te worden ontvoerd. Die kinderen zijn gelukkig hier gebleven.'

Juridische spelregels

Als landen het zogeheten Haags Kinderontvoeringsverdrag niet hebben ondertekend, is het volgens de directeur nog moeilijker om een ontvoerd kind uit het buitenland terug te krijgen. In het verdrag staat wat landen in het geval van een ontvoerd kind moeten doen. Maar dat is geen garantie dat de zaak snel wordt opgelost.
Cöruz: 'Je ziet soms dat landen die het verdrag hebben ondertekend, er juist lang over doen om tot actie over te gaan. We merken na jarenlange ervaring dat landen er niet op zitten te wachten om aangesproken te worden op dit soort zaken.'

Sara en Ammar

De ontvoering van Mert doet denken aan de zaak van Ammar en Sara uit Oude Pekela die door hun vader in 2004 werden ontvoerd naar Syrië. Hun moeder vocht twee jaar lang om haar kinderen terug te krijgen en riep daarbij ook de hulp in van de media.

Stille diplomatie

Eind 2006 kon ze Sara en Ammar weer in haar armen sluiten, mede door stille diplomatie van de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot. Cöruz herinnert zich die zaak heel goed. 'Ik was destijds Tweede Kamerlid namens het CDA. Het was heel lastig omdat Syrië geen lid was van het verdrag, en helaas nog steeds niet.'

Noodkreet

De moeder van Mert Ozinal heeft op Facebook een noodkreet geplaatst om aandacht voor haar zoontje te vragen. Is dat verstandig? 'Ouders zetten alles op alles om hun kind terug te krijgen. Ze zijn wanhopig en daar kun je je alles bij voorstellen. Dat zouden u en ik ook doen. Het is heel lastig: moet je op de trom roffelen, of juist niet? Daar moet je een balans in zien te vinden.'