Uitvaarttrends: lijkwades, een borrel en de laatste reis per bakfiets

Een ouderwetse, niet duurzame kist.
Een ouderwetse, niet duurzame kist. © Flickr/Tiegeltuf (creative commons)
'Het taboe om te praten over de dood verdwijnt.' Dat zegt Marc Hesp van Natuurbegraafplaats Hillig Meer.
Het is volgens hem één van de trends in de uitvaartbranche. We zetten de opmerkelijke op een rijtje.

Taboe verdwijnt

'Er wordt veel makkelijker over de dood gepraat', constateert Hesp. 'Een heel mooie ontwikkeling, want de dood kan er zomaar zijn. Ik kan inmiddels gewoon op feestjes vertellen over mijn werk. Ik kon dat al wel, maar niet iedereen vond het prettig.'

Regie in eigen hand

'Ook willen mensen vooraf veel regelen', vervolgt hij. 'Op een beurs in Hardenberg kwam ik een vrouw met drie kinderen tegen. Zij waren bezig met dingen, zoals het uitzoeken van een kist. Niet dat deze vrouw snel gaat overlijden, maar ze wil dat de kinderen duidelijk weten wat er allemaal bij komt kijken. Ze zijn de nabestaanden aan het ontzorgen.'
Ik kan inmiddels gewoon op feestjes vertellen over mijn werk. Ik kon dat al wel, maar niet iedereen vond het prettig
Marc Hesp - Begrafenisondernemer
'Je ziet ook dat mensen een deel van de uitvaart zelf willen doen. Bijvoorbeeld het vervoer van een overledene. Laatst was er een vrouw die haar eigen man heeft vervoerd naar het kerkhof. Ze maakte een ritje langs de plekken waar ze altijd met hem kwam', legt Hesp uit.

Een borrel of een high tea

De begrafenisondernemer ziet ook het samenzijn na een uitvaart veranderen. 'Er wordt vaker een borrel geschonken in plaats van koffie of er is een high tea. Er wordt zelfs wel eens een complete catering verzorgd. Je ziet dat het veel informeler wordt.'
'Dat is geen gebrek aan respect', zegt hij. 'Een uitvaart is een soort reünie en daar is ook ruimte voor. Mensen die hun eigen uitvaart regelen, zeggen: we hebben het altijd gezellig gehad, dus laten we het alsjeblieft nog een keer gezellig maken.'

Duurzaam na de dood

'Je ziet dat mensen met natuurlijke materialen werken', laat Hesp weten als de keuze tussen begraven of cremeren ter sprake komt. En daarbij is de rol van duurzaamheid steeds prominenter.
'Staatsbosbeheer levert bijvoorbeeld een kist van hout uit Nederland, zodat het niet van ver hoeft te komen. Ook kiest men voor een lijkwade van natuurlijke materialen. Ik hoorde laatst over een damesclubje dat voor zichzelf lijkwades ging maken.' 
Ik hoorde laatst over een damesclubje dat voor zichzelf lijkwades ging maken
Nogmaals Marc Hesp
'De duurzaamheid zet door naar de rest van de branche', weet hij. 'Bijvoorbeeld een uitvaartbus in plaats van met meerdere auto's naar een uitvaart te komen. Of ander vervoer van een overledene, zoals met een bakfiets.'