Groningse onderzoekster: 'Sluiten drugspand niet altijd terecht'

Een wietplantage
Een wietplantage © Jos Schuurman/FPS
Burgemeesters die mensen na de vondst van cannabis uit huis zetten, worden in dertig procent van alle gevallen teruggefloten door de rechter.
Dat zegt onderzoekster Michelle Bruijn van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) in het Radio 1-programma Reporter Radio, dat zondagavond wordt uitgezonden. Bruijn kwam tot haar conlusie, na het analyseren van 271 rechterlijke uitspraken.

Wet Damocles

Burgemeesters hebben op grond van de Wet Damocles de laatste jaren meer bevoegdheden gekregen in de aanpak van hennepteelt. Zo mogen ze met de wet in de hand een pand waar drugsoverlast is voor drie tot zes maanden sluiten.

Geen overlast, toch sluiten woning

Bruijn stelt dat er soms van overlast helemaal geen sprake is, maar dat de woning toch wordt gesloten.
'Bewoners die de maximale gedooghoeveelheid van vijf wietplantjes of vijftig gram cannabis in huis hebben, worden soms zonder pardon hun huis uitgezet. Soms zijn dat families met kinderen, of mensen die de cannabis telen voor medicinaal gebruik omdat ze ernstig ziek zijn. Ook in de gemeente Groningen geldt dat over het algemeen', stelt Bruijn.
'Als bewoners later vrijgesproken worden door de rechter, zijn ze al gestraft door de burgemeester.'

'Wet verkeerd gebruikt'

Bruijn zegt dat burgemeesters de Wet Damocles verkeerd gebruiken. Bij een hennepkwekerij moet volgens haar de Woningwet gebruikt worden, voor overlast de Gemeentewet.
Maar overlast aantonen is moeilijk en tijdrovend, stelt de onderzoekster.
'Voor het toepassen van de Wet Damocles hoeft alleen maar aangetoond te worden dat de Opiumwet wordt overtreden. Daarom worden ook andere overtredingen onder de wet Damocles geschaard en dat is juridisch niet juist. Het is gewoon gemakzucht van de burgemeesters.'