Van Veendam tot Chicago: overlijden van Lukkien senior komt hard aan

Michael de Leeuw in 2016 met Dick Lukkien senior bij FC Groningen.
Michael de Leeuw in 2016 met Dick Lukkien senior bij FC Groningen. © Michael de Leeuw
Dat Dick Lukkien senior op 74-jarige leeftijd is overleden, ging als een lopend vuurtje rond bij iedereen die ooit bij de Sportclub Veendam betrokken was.
Zo ook bij Michael de Leeuw in Chicago, die ooit aan de Langeleegte speelde, maar nu spits is bij Chicago Fire. 'Ik kreeg appjes van oud-teamgenoten, heel triest. We hadden namelijk met z'n allen een reünie gepland, om het weer eens over de Veendam-tijd te hebben. Lukkien senior keek daar erg naar uit', zegt De Leeuw.

Échte Veendammer

Het geeft nog maar eens aan dat er een 'échte Veendammer' is heengegaan, zegt Jan Korte. Hij was onder andere als trainer en directeur werkzaam in Veendam en werkt nu als technisch manager met Lukkien junior bij FC Emmen. 'Ik heb senior jaren meegemaakt bij Veendam. Hij stond altijd voor de jongens klaar en was altijd op het stadion.'
Korte vervolgt: 'Toen zijn zoon als assistent naar FC Groningen ging zei senior tegen mij: Hartstikke mooi veur mien zeun, mor ik kom der nait'. Nu bij Emmen ook, hij gunt FC Emmen alles en gunde FC Groningen alles, maar hij liep er niet achteraan. Een echte Veendammer met een Veendam-hart.'

'Wat een shit-bericht'

Joop Gall, ooit speler en trainer aan de Langeleegte, was verrast door het overlijden van Lukkien: 'Echt ongelooflijk. Het overrompelde me echt, ik had dit totaal niet verwacht. Wat een shit-bericht. De laatste keer dat ik hem zag was natuurlijk in Parkzicht in Veendam. Daar zat 'ie altijd, een stamgast van de kroeg, ondanks dat het een hotel was.'

Eigen plek in Parkzicht

Met veel spelers kreeg Lukkien een hechte band, die langer meeging dan een contract bij BV Veendam. De Leeuw is daar zo'n voorbeeld van: 'Het was zo'n aardige man en ik heb altijd contact gehouden. Ik kwam hem wel eens tegen bij FC Groningen, of ik sprak met hem af in Parkzicht. Dan hoefde je niet te zoeken als je binnen kwam, hij had altijd zijn eigen plekje.'

Buurman

Ook met Angelo Cijntje had Lukkien een speciale band. 'Hij woonde altijd achter mij en daarom noemde ik hem altijd buurman. Ik ken hem al zestien jaar, vanaf dag één dat ik bij de club ben. Dan valt dit rauw op je dak. Ik heb altijd goed contact met hem gehad en onze band was er wel, ja.'

De soep van Dick

Cijntje benadrukt, net als Korte, dat Lukkien hart voor de club had. 'Hij stond altijd klaar voor de spelers. Als we gingen stappen, dan stond hij midden in de nacht klaar om ons op te halen. Op een gegeven moment ging Dick de soep en lunch bij de club maken, daar stond 'ie wel om bekend.'
Marnix Kolder valt Cijntje bij: 'Altijd de welbekende soep van Dick. Of een hamburgertje, of een gebakken eitje en een frikandelletje. Daar keken we altijd naar uit.'
Ook Jan van der Meide, die BV Veendam als verslaggever van RTV Noord volgde, heeft mooie herinneringen aan Lukkien. 'Most ook n kop soep, vroeg hij mij altijd. Nee, dat is voor de spelers, zei ik steevast. Maar dat vond hij altijd onzin: ik bepoal altied wel mien soep krigt. Dus zette hij mij met een kop soep bij de selectie aan tafel. n Aander nait, mor doe wel mienjong, zei hij dan. Een prachtkerel en op en top Veendammer.'

Promotie van junior

Zowel Kolder als Cijntje zijn blij dat senior de historische prestatie van zoon Dick, die als hoofdtrainer met FC Emmen naar de Eredivisie promoveerde, nog heeft mogen meemaken. 'Hij laat het niet echt merken, maar hij is er hartstikke trots op en hij genoot daar zichtbaar van', weet Kolder. 'Ik ben blij dat hij dat mee heeft gemaakt en mijn gedachten gaan uit naar zijn kinderen en kleinkinderen', besluit Cijntje.

'Michael, hey Michael!'

De Leeuw kan zich nog herinneren dat hij als speler van BV Veendam vlakbij Parkzicht woonde. 'Vier huizen er vandaan. Dick zat dan altijd in Parkzicht en vaak rond half elf 's avonds ging hij dan even naar buiten en liep hij naar mijn huis. Dan gooide hij een steentje tegen mijn raam en hoorde ik het al: Michael, hey Michael! Dan vroeg hij of ik een biertje met hem kwam doen. Soms deed ik dat dan, altijd mooi.'
Het veelbesproken Parkzicht in Veendam eert Dick op deze manier: