Column: Modelkwekers
De 'modelwietkwekers' uit Bierum hebben een triomfje te vieren. Terwijl het ene stukje overheid, het OM, hen tot de laatste cent vervolgt wegens hun inmiddels ontmantelde kwekerij, gaat een andere tak van dat veelkoppige monster bij hen te rade over een proef met legale wietteelt.
Het is alsof je als kind voor straf op je kamer moet zitten omdat je stiekem hebt zitten gamen op de computer van je vader, maar dat je moeder komt vragen of je de printer wilt helpen aansluiten. Met hangende pootjes. Heel bevredigend dus voor John en Ines Meijers, die uit principe openlijk hun cannabis teelden en verkochten, daar belasting over betaalden, hun energierekening voldeden en geen bestrijdingsmiddelen gebruikten. Maar het moet ook wel een beetje verwarrend zijn. Enerzijds hangt je een voorwaardelijke celstraf boven het hoofd, plus een navordering van 175.000 euro en anderzijds word je als deskundige ingeschakeld bij een experiment met gereguleerde wietteelt. Dat is ongeveer net zo schizofreen als het Nederlandse cannabisbeleid, waarbij de teelt strafbaar is, maar de verkoop en het gebruik worden gedoogd. Je hoeft niet knetterstoned te zijn om vast te stellen: 'Tjemig de pemig, mozes kriebel man, zie je dat? Die overheid heeft twee monden!'
Om (ooit) een eind te maken aan het dubbelhartige cannabisbeleid, wil het kabinet in een aantal gemeenten voor vier jaar een gereguleerde wietkwekerij opzetten die levert aan plaatselijke coffeeshops. Daar is een adviescommissie voor opgezet, die dus eerst advies vraagt alvorens het te geven. Wat zou die willen weten van onze 'modelkwekers'? Het zal wel niet over bemesting, stekken of 'toppen' gaan, daar is expertise genoeg over, maar eerder over de vraag hoe je criminelen buiten de deur houdt en de wiet op een veilige manier bij de afnemer bezorgt. Het valt te betwijfelen of de 'wijze mannen' uit de commissie zelf ook een jointje hebben meegerookt, maar ook zonder die vredespijp was de sfeer blijkbaar zo goed dat de Bierumers hopen dat ze, met al hun ervaring, zélf bij die proef worden betrokken.
Maar zij zijn niet de enigen die zo'n legale kwekerij willen. Ook een tweetal onbekende investeerders heeft superplannen voor een superkwekerij, bijvoorbeeld in Pekela. Een woordvoerder schetst het beeld van een strak georganiseerde wietfabriek met 35.000 planten, met mannen in witte pakken die daar de gietertjes en schaartjes hanteren, beveiliging tegen boze uitgerangeerde thuiskwekers die verhaal komen halen en gepantserde busjes die de wiet naar de coffeeshop moeten brengen. Grote investeerders die het wel even zullen regelen. Ook nog eens met zeventig banen erbij, dus echt een kans voor Oost-Groningen, maar wel weer in schril contrast met de romantiek uit Bierum. Strakke pakken versus vriendelijke hippies. En omdat de overheid niet romantisch is en uit haar bureaucratische aard valt voor een grootschalige aanpak, valt te verwachten dat het superplan het gaat winnen van de modelkwekers. Lekker veilig.
Steun voor John en Ines kan er wel komen uit onverwachte hoek: Het OM zou kunnen adviseren om de Bierumers gedurende die vier jaar een legale kwekerij te gunnen. Kunnen ze eindelijk die 175.000 euro bij elkaar verdienen die de staat nog van ze tegoed meent te hebben. Geven met de ene hand, nemen met de andere, dat is de overheid nu eenmaal eigen. Het is net als met roken: rustig inhaleren en dan weer rustig uitademen. Tada! Mozes Kriebel…
