Campingelftal
Het was mevrouw Granqvist die de knoop doorhakte: je blijft dáár. Zo miste Andreas de geboorte van zijn dochter, een gebeurtenis die hij had gehoopt in te ruilen voor een ander mirakel: met Zweden de halve finales van het WK voetbal halen.
Engeland was beter. Marcus Berg had met een goal en een assist de wedstrijd kunnen kantelen, maar de Engelse doelman Pickford keepte opnieuw geweldig. En zo verloor het toernooi in de kwartfinales na Luis Suárez de twee laatste oud-FC Groningen-spelers. Dat ze er stonden, onderstreept de kwaliteit van de scouting van de club, in voorbije jaren. Hulde, Henk Veldmate.
Ondertussen bereiden de vruchten van de tegenwoordige scouting zich voor op het nieuwe seizoen. Ze oefenden tegen eersteklasser Nieuw Buinen. Een mogelijk basiselftal met Cassierra, Van Weert en Doan bleef in 45 minuten steken op 0-0. Trainer Danny Buijs had het geploeter van zijn toppers met verbijstering aangekeken: 'Zwaar waardeloos en Groningen onwaardig', begon Danny na afloop een heerlijk betoog. Over dat wanneer je 's middags nog getraind hebt en het warm is en het veld zo stroef loopt, je dat niet het recht geeft ballen net achter je medespeler te plaatsen, en nauwelijks te bewegen: 'dat is niet waar wij de lat gaan neerleggen, als staf zijnde.'
Daarna volgde een welgemeend compliment aan de spelers in het hart van de defensie, die er voor hadden gezorgd dat Nieuw Buinen niet eenmaal over de middenlijn was gekomen. Ten slotte kwam de uitsmijter: 'Wij zijn FC Groningen, 't is niet dat we een of ander campingelftal zijn!'
Danny Buijs weet wat-ie wil en kan dat heel goed vertellen. Aan ons, maar vast ook aan zijn spelers. Het eerste teken van herstel kwam gisteren: in Surhuisterveen werd tweedeklasser 't Fean met 16-0 weggeblazen. De doelpuntenmakers meldden zich: Cassierra maakte er twee, Mahi drie en van Weert vijf. Ze kregen daarvoor 45 minuten speeltijd. Vrijdag is de eerste echte test, in Norg tegen SV Meppen.
Het WK voetbal gaat de beslissende fase in. Of Andreas Granqvist er goed aan gedaan heeft in Rusland te blijven? Kijk nog eens goed waar hij staat opgesteld bij de eerste Engelse treffer: in een soort niemandsland, ver weg van waar het luchtduel met de scorende Maguire moet worden uitgevochten. Granqvist was er met de kop niet bij. Andreas dacht aan thuis, aan het wonder dat zich daar had voltrokken zonder hem. Vandaag ziet hij zijn prachtige dochter Mika.
Pieter de Hart