Door de mand: Kees Vlietstra kan de bal niet raken

© RTV Noord
Over twee week begint de korfbalcompetitie. Afgelopen vrijdag zijn we bij Nic. begonnen met de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Het blijft altijd bijzonder zo'n eerste training. Ik was gespannen, had er zin in. De selectie ook. Dacht ik.
Het is een mooi fanatiek groepje. Terwijl de spelers aan het inschieten waren liep ik met een stapel pylonen het veld op. Ik zag de spelers bedenkelijk kijken. Pylonen? Dat betekent loopwerk. En daar hadden ze geen zin in. In een flits dacht ik aan een oud trainer van Nic. Ik speelde toen zelf nog in de selectie en had een bloedhekel aan loopoefeningen. Die trainer kwam ook met een stapel pylonen het veld oplopen. Wij keken toen ook bedenkelijk. Mijn broertje nam het woord. 'Hé trainer, wat is de bedoeling met die pylonen? Misschien heb je het niet meegekregen van het bestuur maar er mogen geen pylonen op het kunstgras. Het veld is net nieuw en kunstgrasvezels kunnen niet tegen pylonen. Zet die pylonen maar weer terug in het berghok.' De trainer keek mijn broer verbaasd aan. Schouderophalend liep hij van het veld naar het berghok. Die trainer heeft de kerst niet gehaald.
Ik hoop als trainer de kerst wel te halen. Ga er in ieder geval vol voor. We gaan van gras hooi maken. Volle bak. Dit weekend was in ieder geval al geslaagd. We hadden een trainingsweekend. Vond ik als speler altijd al fantastisch en nu als coach niet minder.
Een van de meest memorabele trainingsweekenden ooit hadden we in Roderesch, kampeerboerderij De Zwerfsteen. Freek Keizer was onze coach. Fantastische en bijzondere man.
Op onze bonte avond gingen we op stap naar discotheek Pruim in Zevenhuizen. Derde helft training. Toen we 's nachts terugkwamen en we in de keuken van de kampeerboerderij nog een slaapmutsje dronken zagen we in de rugzak van onze trainer een cassettebandje. Met sierlijke letters stond op het hoesje: 'Shuttle Run Test'.
Nou bestond onze selectie uit maar liefst 4 ALO studenten en die wisten precies wat een Shuttle Run Test inhield. Een soort van conditietest waarbij je in steeds kortere tijdseenheden 20 meter moest hardlopen, rennen, hollen, draven en sprinten. Klote test. Helemaal op de ochtend na een woest avondje stappen. We keken elkaar een beetje uitdagend aan daar in die keuken.
'Wat denkt die Frekie wel? Ons een beetje in het zweet laten werken. Zo zijn we niet getrouwd. We zitten niet op atletiek. Als hij zo doorgaat ga ik van korfbal af.'
Deze uitspraken werden opgeleukt met zeer ernstige krachttermen. Raymond Vetter had op verzoek van de trainer zijn gettoblaster meegenomen. Nou viel het kwartje. Daar moest de volgende ochtend dat cassettebandje in. En wij maar lopen zeker. Mijn broertje zette de gettoblaster op de keukentafel. Hij keek eens rustig rond. Mij draaide het nogal. Dat kwam vast nog door die zweefmolen op de parkeerplaats voor Pruim waar ik ongeveer anderhalf uur had ingezeten. Mike drukte op een knopje, FastForward. Na 10 minuten drukte hij op een ander knopje, FastRewind. Dit herhaalde hij consequent. FastForward, FastRewind. Vond ik lief van mijn broertje. Na een half uurtje waren de batterijen van de gettoblaster zo goed als opperdepop. We kropen gelukzalig in onze slaapzakken.
De volgende ochtend stond Freek al ver voor het ontbijt op het grasveld naast de kampeerboerderij. In zijn rubberlaarzen en korte broek stampte hij met ferme passen door het vochtige gras. Hij had pylonnen in zijn handen. Hij was bezig om het veldje voor de Shuttle Run Test uit te zetten. Met een zondagochtendkater keken we hoofdschuddend naar onze trainer. Het broodje pindakaas kreeg ik niet naar binnen. Klote zweefmolen.
Een kwartiertje later stond de hele eerste selectie van Nic. in sportkleding op het grasveldje. Freek liep inmiddels met de gettoblaster op zijn schouder. Hij zette het apparaat op een vuilniszak in het gras. Voorzichtig duwde hij het cassettebandje in het daarvoor bestemde compartiment. Wij gniffelden wat.
Freek nam het woord: 'Oké mensen, we starten vandaag met een stukje lopen. Het wijst zich vanzelf. Je moet voor het piepje aan de andere kant zijn. Voor aanvang van de test volgt er nog gesproken uitleg vanaf het cassettebandje. Have fun.'
Keizer drukte op Play. Ik stond naast mijn broertje. Die was zijn veters aan het strikken. Er kwam wat geluid uit het apparaat.
'Wel come .....to ...... the.....Shuttle......Run.......Te.........'
En toen hield het bandje ermee op. Er werd wat gegniffeld door de selectie. Woest drukte Freek op de knoppen. Kansloos. Raymond boog voor de vorm ook nog even belangstellend naar het apparaat. 'Ik denk dat de batterijen op zijn trainer.'
Zonder een reactie liep onze trainer naar de korven. 'Oke, dan starten we maar met een 1-1 duel. Ina, jij even onder de korf met een bal. Mike Schreurs gaat aanvallen, Vlietstra jij verdedigen.' Mike was nog steeds bezig met zijn veters.
'Ja, jij maar Kees. Twee minuten verdedigen tegen Schreurs. Laat maar even zien.'
Langzaam stapte ik uit de rij richting Mike Schreurs die al in de starthouding stond. Ik proefde het broodje pindakaas voor de tweede keer die ochtend. Ik had mijn tactisch plannetje al welklaar. Met mijn rechter voet achter. Schreurs is puur links en ik was van plan om elke pass van hem keihard in de bosjes te rammen. En dan gewoon net zolang naar die bal zoeken totdat de twee minuten om waren.
Het liep even anders. Twintig man bleven staan kijken hoe ik door Schreurs alle hoeken van het sportveldje naast De Zwerfsteen werd ingestuurd. In die twee minuten was het me niet gelukt om de bal te raken. Ina passte te goed, Mike schoot en liep te snel. Na anderhalve minuut speelde ik nog met een extra handicap. Het broodje pindakaas was op de weg terug. Ik kon het nog net binnen houden. Door die volle mond vergat ik ook mijn tactisch plan. Schreurs maakte in twee minuten zestien korven.
Toen Freek de rest van de selectie aan het werk zette heb ik mijn broodje pindakaas gedeeld met de natuur. In de bosjes achter de korf. Mijn tante Ina moest lachen. Vond ik lief. Broertje Mike was nog bezig met zijn veters te strikken.
Dat jaar werden we landskampioen. Zonder te lopen. Woensdag spelen we onze eerste oefenwedstrijd. Locatie kunstgrasveld Boutenspad, achter de Papiermolen. Aanvang 19.30 uur. U bent van harte welkom. Er zijn nog (enkele) kaarten.

Kees vlietstra