Column: Toekomstbestendig

Het is een vraag die we ons niet al te vaak moeten stellen, want zodra we erover gaan nadenken, wordt het tobben. De toekomst is een oceaan van mogelijkheden, maar niet een om te bevaren alvorens ons scheepje terdege is gebreeuwd en geteerd. Leuk, al die mogelijkheden, maar daar zitten, naast kansen, zoveel bedreigingen tussen dat we ons toekomstbestendig willen weten voor we van wal steken. Daarom sparen we wel eens wat, hollen sommigen elke dag, weer of geen weer, een blokje om en nemen anderen hun toevlucht tot gebed. Een griepprik wil ook wel eens helpen. Met wat lapmiddelen komen we een heel eind, al weten we allemaal dat het scheepje ooit een keer strandt.

Niet alleen mensen, ook provincies kunnen toekomstbestendig worden. En laat dat nou juist de provincie Groningen overkomen! Vrijdag werd bekend dat er maar liefst 1,15 miljard euro klaar ligt om Groningen toekomstbestendig te maken. Deels als compensatie voor ons aardbevingsleed, deels om de gevolgen op te vangen van het afbouwen van de gaswinning. Dat is nog eens wat anders dan een griepprik. Het is een compleet Nationaal Programma, waarbij op een 'energieke' manier in onze provincie wordt geïnvesteerd, aldus de betrokken overheden. 'Energiek' is grappig bedoeld, want wij mogen ook in de gasloze toekomst 'hofleverancier blijven van duurzame energie'. Tegenstanders van windparken, zonnepanelen en biovergisters: kom er maar in!

Het begrip 'toekomstbestendig maken' wordt vaak door verandermanagers gebruikt om massaontslagen, job rotations, en andere impopulaire maatregelen te motiveren. Even doorbijten mensen, straks zijn we weer toekomstbestendig. Neus dicht en gewoon dat lepeltje Haarlemmerolie doorslikken. Maar in onze provincie wordt het werken aan toekomstbestendigheid juist een feestje! Want 'energiek' betekent volgens de initiatiefnemers ook dat de inwoners zelf dat programma bepalen. Heeft iemand hier nog een idee hoe toekomstbestendig te worden, hij neme contact op met de kwartiermaker die invulling gaat geven aan dat Nationaal Programma. Alvast van die 1,15 miljard.

Om de gedachte te bepalen: het moet gaan over energie, over economie of over de wat enigmatische categorie 'Groningse kracht en trots'. Dat betreft 'toekomstbestendig wonen in een aantrekkelijke omgeving met voldoende voorzieningen'. Dus mocht het er ooit nog van komen dat de huizen zelf voldoende versterkt zijn, (in Ten Boer wordt eindelijk weer een begin gemaakt), dan kunnen we er uit dat potje een leuk park, een bushalte en een buurthuis naast zetten. Reuze energiek allemaal, en hartstikke vol 'kracht en trots'.

'Maar… die huizen dan?' vraagt u zich af. Ja, maar die worden niet toekomstbestendig gemaakt, maar, deo volente, áárdbevingsbestendig. Een heel ander doel, een héél ander potje en beduidend minder energiek. Aardbevingsbestendig is niet a priori toekomstbestendig. Straks hebben we onverwoestbare huizen in een desolaat gebied waarvan we allemaal zeggen, tut tut, dat is echt niet toekomstbestendig hoor. Maar toch, een beetje toekomstbestendig mens wil wél graag aardbevingsbestendig wonen.

Willem van Reijendam