Emotionele Nijland: 'Ik zal de club op een goede en nette manier achterlaten'

'Ik heb veel mooie dingen meegemaakt met de club, maar het vreet ook energie. Je bent er dag en nacht mee bezig. Dat sloopt je', licht hij zijn belangrijkste reden voor zijn vertrek toe: de drukte van de directeursfunctie.

Uiteraard nam Nijland de tijd om stil te staan bij enkele hoogtepunten uit zijn 23-jarige carrière als directeur. De opening van het Euroborg-stadion in 2006 staat voor hem boven aan het lijstje. Dat moment overtreft volgens hem zelfs het winnen van de KNVB-beker in 2015.

'Dit stadion heeft de club zo'n enorme boost gegeven. De mensen hingen er met armen en benen uit, zo stijf uitverkocht was het elke week. En onze begroting verdubbelde. De tijden in het Oosterparkstadion worden weleens verheerlijkt, maar het is niet zo dat we daar vijf KNVB-bekers hebben gewonnen. Voor dit nieuwe stadion moet ik de gemeente Groningen echt een groot compliment maken.'

Dat was niet het enige dankwoord dat over zijn lippen kwam. Met een brok in zijn keel sprak Nijland zijn waardering uit voor alle vrijwilligers van de club ('wat zijn dat mooie mensen'), alle supporters ('fantastisch hoe zij met je omgaan, dat stel ik zeer op prijs'), sponsors en investeerders, de pers en uiteraard zijn familie, die hem door dik en dun steunde.

De lof die hij zelf toegezwaaid krijgt voor zijn kwaliteiten als directeur - een staande ovatie ontbreekt niet - neemt Nijland dankbaar in ontvangst. Daarbij klopt hij zichzelf niet op de borst. Zelfs niet als het gaat om zijn 'koopmanschap' bij het aantrekken van nieuwe spelers. Nijland wist in zijn jaren als directeur meerdere talentvolle spelers naar de FC te halen.

'Wat de mooiste was? Ach, het verhaal van Suárez kennen we allemaal. Maar om zo'n deal te kunnen sluiten had ik het timmermansoog van voetbalkenner Henk Veldmate nodig, het vertrouwen van de Raad van Commissarissen en mijn kleine beetje koopmanschap. Ik heb het geluk gehad dat ik met goede mensen heb mogen werken.'

Dat zijn directeursfunctie hem de nodige uurtjes kost, heeft Nijland naar eigen zeggen aan zichzelf te danken.

'Ik wil overal kort op zitten. Dat is ook mijn valkuil, want in delegeren ben ik minder goed. Je kunt niet in alles goed zijn, maar ik doe het op mijn manier. Ik ben nog een ouderwetse ondernemer. Bij de FC ben ik een van de weinige werknemers zonder computer. Mijn secretaresses hebben me geleerd hoe ik moet appen. Ook ben ik geen vergaderdier. Maar voor dat alles schaam ik me helemaal niet.'

Nijland is dus nog tot het einde van het seizoen directeur bij de Trots van het Noorden. Daarna zal hij het stokje overdragen aan zijn opvolger. Maar een stem in dat proces wil hij niet.

'Dat zou niet goed zijn. De Raad van Commissarissen is bekwaam genoeg. Je moet nooit over je graf heen regeren. Het is wat anders als ze me om advies vragen, dat is altijd goed. Maar ik wil mijn opvolger niet voor de voeten lopen.'

Voor zijn leven na 30 juni heeft Nijland nog geen concrete plannen. 'Ik heb werkelijk waar geen idee. Voorlopig verdient de club al mijn aandacht.' Zeker is dat we hem weinig in de bestuurskamer zullen zien tijdens thuiswedstrijden.

'Ik ga straks met mijn kleinkinderen op de tribune zitten en hoop aan te sluiten bij de Ultra's. Biertje, gehaktballetje en mekkeren over het beleid. Verder hoop ik weer een stuk van de pelgrimstocht te lopen.'

Maar voor het zover is, resteert nog een flink deel van het seizoen. Een seizoen waarin de FC het tot nu toe sportief gezien niet gemakkelijk heeft. Maar Nijland bezweert dat hij waardig af zal zwaaien.

'Ik zal de club op een goede en nette manier achterlaten. Als een echte familieclub, een volksclub met veel potentie en mooie supporters. Een club waar je bij wil horen. Maar tot ik stop zijn er nog zo veel doelen te behalen. Ik vind dat we nog steeds de ambitie moeten hebben om in het linkerrijtje te spelen.'