KNRM-redder staat oog in oog met slachtoffers: 'intense ontmoeting'

Dit gebeurde tijdens een benefietgala van de KNRM in Noordwijk, meldt Omrop Fryslân.

Van der Molen: 'Ze wilden graag mijn verhaal vertellen en het enige dat ik hoefde te doen was op het podium zitten. Dan hebben de mensen in de zaal een beeld bij wie de redder is. Dat kan altijd, zei ik.'

Maar toen werd opeens verteld dat Van der Molen de mensen die hij had gered, zojuist had gezien. Sterker nog, hij had ze een hand gegeven zonder dat hij wist wie ze waren. De twee kwamen het podium op en een emotionele ontmoeting volgde. 'Dat doet je heel veel. Je hebt wel wat meegemaakt samen', zegt Van der Molen.

'Die nacht werden drie reddingsboten opgeroepen, twee van Schiermonnikoog en een van Lauwersoog. Dan weet je wel dat er iets ergs aan de hand is', vertelt Van der Molen. 'Ik kwam bij het boothuis aan en toen hoorde ik over de marifoon: 'De keukenkastjes komen al omhoog'. Toen dacht ik: van dat schip blijft niet veel over. Dus wij vertrokken en onderweg kregen we informatie dat er een heftig zeetje in het Westgat stond, met golven van een paar meter hoog.'

'Wij waren als eerste ter plekke. Ik heb een jongen van ons schip op het zeiljacht gezet. Die kwam met zo'n klap neer dat hij eerst moet bijkomen. Wij zouden óf de boot daar wegslepen óf de mensen van het schip halen. Dat laatste was geen optie en daarom hebben we een sleepverbinding gemaakt. Dus wij zetten kracht op het spul en het schip viel om. Ons bemanningslid zagen we in het water vallen en de mensen van het schip ook. Onvoorstelbaar dat een zeilschip omgaat, want zoiets gebeurt gewoon nooit. Maar de kiel was afgebroken, bleek later. Wij hebben het een laatste zetje gegeven.'

'Ik zag die mensen in het water liggen en dacht: dit komt niet goed. Ik moet daarheen. Toen ben ik overboord gesprongen. De vrouw was verdwenen en het schip was al half aan het zinken. Ineens kwam de vrouw met haar hoofd boven water. Ze zat met de lifeline vast aan het jacht. Die heb ik los weten te krijgen. En toen zijn we van het schip vandaan gezwommen. Mijn eigen zwemvest en dat van de vrouw waren opgeblazen, maar de man zijn zwemvest ging niet. Ik zei tegen de man: 'Je moet maar op de vrouw en op mij leunen.' Ik dacht: als hij alleen op mij leunt en hij raakt in paniek, dan kan ik hem misschien niet houden. Maar het ging goed. Ze bleven relaxed en we zijn rustig weggezwommen. De reddingsboot heeft ons opgepikt.'

'Mijn collega zat ook half in het water. Hij riep: 'Ik zit hier op de mast vast. Ik kan niks, ik moet hier weg'. Dat waren voor hem ook hachelijke momenten. Toen is de reddingsboot over de zeilen heen gevaren en die heeft de jongen opgepikt.'

Van der Molen kijkt met tevredenheid terug op de actie. 'Dit is waar wij als KNRM voor trainen, maar dan bij windstil weer. Alles ging perfect, volgens het boekje.'