Door de mand: Kees Vlietstra ziet overal gele hesjes

© RTV Noord
Engelbert, 18 mei, 2018. 'Hé pap, waar heb je die gele hesjes neergelegd? Ze liggen niet in de schuur.' Ik kijk mijn jongste zoon aan. Ben op mijn hoede. Waarom wil hij gele hesjes hebben?
Om tijd te rekken stel ik een wedervraag. 'Waar zou je zoeken als je zou weten waar die gele hesjes liggen jongen?' Hij kijkt me boos aan. 'Hou eens op met dat domme coach gedoe van je. Zeg nou maar gewoon waar die dingen liggen.'
Ik haal mijn schouders op. Weet het echt niet. 'Waar heb je die dingen voor nodig?' Zijn antwoord voorspelt kwajongens gedrag. 'Gewoon.'
Ik loop naar buiten. Ga op het bankje voor het huis zitten. Kijk over de weilanden naar de skyline van Stad. Blijft mooi. Er komt een man de straat in rennen. Hij wordt achtervolgd door andere rennende mannen en vrouwen. Hijgend lopen ze voor me langs. Ze hebben een startnummer op hun shirt. Ik groet. 'Moi.' Ze groeten niet terug. Snap ik wel. Kost energie. Dit zijn hardlopers. Ze doen mee aan de MEER-run. 'Een recreatieve hardloopwedstrijd die je enerzijds het hedendaagse woon- en leefgebied Meerstad laat zien en je anderzijds dwars door karakteristieke dorpskernen als Middelbert en Engelbert leidt.'
Aan het einde van de straat staat een man met een geel hesje. Hij wijst de hardlopers de weg, het weiland in. Langs de sloot, door het bos naar de Olgerweg. Opeens valt het kwartje. Zoonlief wil ook verkeersregelaar spelen. En ik weet ook waarom. Glimlachend denk ik aan het verhaal van Ties en Hein. Ties en Hein zijn twee vakantie vriendjes van zoonlief. Camping Roosdunen, Ameland. Ties en Hein komen uit Almelo. Daar is altijd wat te doen. Zo hadden beide broertjes voor aanvang van een hardloopevenement een geel ANWB hesje uit de auto van hun vader gepakt en op een kruispunt als volleerde verkeersregelaars de hardlopers de weg gewezen. De verkeerde weg. Na een paar honderd meter kwamen de eerste atleten erachter dat ze niet meer op het officiële parcours aan het lopen waren. Toen ze terug kwamen bij het bewuste knooppunt konden Ties en Hein ook opeens heel hard lopen.
Moest zaterdag aan bovenstaand verhaal denken toen 15(!) gele hesjes demonstranten zich verzamelden op de Grote Markt. Overgewaaide protestbeweging uit Frankrijk. Een demonstrante werd door RTV Noord om haar beweegreden gevraagd: 'De bevolking wordt bedrogen en voorgelogen. Ze moeten eens luisteren naar wat de gewone bevolking wil.' Goed statement. Alleen bleef het daarbij. Wat de 'gewone bevolking' wil werd niet geheel duidelijk. Nee, het was een demonstratie van net niet. Eigenlijk zoals de gehele week was. Net niet. Andere Tijden Sport en de Volkskrant brachten groot nieuws. Vonden ze zelf. 'Na het EK schaatsen in Groningen in 1985 zijn de urinemonsters van voormalig topschaatsters Yvonne van Gennip en Ria Visser gestolen, vlak nadat ze met een respectievelijk tweede en vierde plek verrassend goed op het Groningse ijs hadden gepresteerd. Schaatsbond KNSB heeft de diefstal vervolgens in de doofpot gestopt om een dopingschandaal te voorkomen.'
In een mooie reconstructie ontkennen uiteraard alle betrokkenen dat ze er maar iets van wisten waardoor het gebrachte grote nieuws (doping in het Nederlandse(!) schaatsen) als een nachtkaars uitging. Net niet.
Rienk Mast maakte op zeventien jarige leeftijd zijn debuut in het Nederlands basketbalteam. De Donar speler kwam welgeteld één minuut en 21 seconden binnen de lijnen. Oranje verloor met 105-78. Net niet.
In Heerenveen speelde korfbalvereniging Nic. tegen de plaatselijke KV. Ook hier een debuut voor een jongeling. De pas zestien jarige Yael kwam in een paar minuten tot een assist en een rebound. Nic. verloor met 41-29. Net Nic.s
Ik ben coach van mijn geliefde Nic. Toen Yael gister haar debuut maakte in het eerste dwaalden mijn gedachten even af naar mijn eigen debuut. December 1985. Als junior mocht ik als reserve mee naar Amsterdam. Tegenstander Luto. In sporthal de Pijp staat het eerste met nog een kwartier te spelen 2 doelpunten achter.
'Keessie, ben je klaar?' vraagt Bert Oltmans, de coach van het eerste.
'Al lang trainer.' Ik had al een kwartier warm gelopen. In een geel hesje. Met mijn eerste actie versier ik een strafworp die echter jammerlijk gemist wordt door vakgenoot Hans van de Berg. Hans gooit de bal namelijk met een grote en sierlijke boog in het wandrek achter de korf. De bal blijft keurig stil liggen tussen wandrek en de muur. Hans mocht na die actie ook gaan douchen en werd vervangen door Marcel Wolfgang.
Deze wissel had nogal wat voeten in de aarde en liet dan ook betrekkelijk lang op zich wachten. Toen de coach Marcel sommeerde om te gaan warm lopen stapte deze vanaf de spelersbank in het net met de ballen. Stijf van de stress verloor Marcel zijn evenwicht en viel tussen de ballen en tassen op de grond. Zijn voeten raakten verstrikt in het nylon net. Marcel lag als een net gevangen vis te spartelen op de sportvloer. Hij is uiteindelijk door de toenmalige verzorger met nagelschaartjes en kapmessen uit zijn benarde positie bevrijd om zijn debuut te maken.
Beide Groningse wissels hadden al met al een hoog amusementsgehalte voor het Amsterdamse publiek. In ieder geval hebben ze niet bijgedragen aan een ommekeer in de wedstrijd, 12-9 verloren. Net niet.
Van Nic. naar NAC is een kleine stap. Vanmiddag speelde de FC tegen Nooit Opgeven Altijd Doorzetten Aangenaam Door Vermaak En Nuttig Door Ontspanning Combinatie, NAC. De Bredanaren speelden in gele hesjes. Het geel deed FC keeper Sergio Padt twee keer verblinden. Bij beide tegendoelpunten was het net niet. Oranje debuut voor Padt steeds verder weg. Gelukkig vonden Mahi en consorten maar liefst vijf keer het net en sloten deze net niet week af met een net wel gevoel. Best wel netjes.

Kees Vlietstra