Column: Wie is Frank Meyer?

© RTV Noord
Soms zijn er van die dingen waar je niet op kunt komen. De titel van een liedje bijvoorbeeld dat voorbij komt op de radio. Het laatje in de hersenkast wringt en kraakt maar gaat niet open. Ik kan daar niet tegen. Helemaal niet.
Ik heb het ook met dingen waarvan ik niet weet hoe het zit. Dan rust ik niet eer ik weet hoe de vork dan wel in de steel zit. Dat heb ik nu met Frank Meyer. Frank wie? Ja, inderdaad. Wie is Frank Meyer? Die vraag houdt me nu al zeven dagen, zestien uur en 54 minuten bezig.
Vorige week zaterdag vond ik op zolder in een doos met foto's een krantenknipsel. Een stukje uit vervlogen tijden uit het Streekblad, de huis-aan-huiskrant van het Oldambt.
Het knipsel verhaalt over de allereerste editie van Een Winteravond van het Korte Verhaal ergens begin jaren negentig. 
Dat is een molenstedelijke voorleesavond die op Kerstavond zijn 25-jarig jubileum vierde. Een handjevol antieke journalisten die hun sporen nog verdienden bij de Winschoter Courant, een stel leraren op leeftijd en twee jongens van twaalf ambachten en dertien ongelukken in een volle schouwburg. 
Ik ben een van het zootje ongeregeld, je mag zelf de categorie kiezen. Mijn verhaal dat ik vertelde ging over 25 jaar vertellen in een kroeg op Kerstavond.
Deze rokerige geschiedenis kent vele dronkaards, knokkende bezoekers en deelnemers, een kunstwerk in diggelen, flauwvallende dames en illustere namen als Jan Mulder, Piet van Dijken en Max Niematz. 
Voor het jubileumfilmpje hadden we alle namen verzameld van vertellers die ooit hadden geparticipeerd in een Winteravond van het Korte Verhaal. We hadden ze allemaal, dachten we, totdat op mijn zolder een krantenknipsel uit een map met foto's viel. 
In dat knipsel over de allereerste keer Winteravond die werd gehouden in galerie Heel Even, (de galerie was inderdaad geen lang leven beschoren) staat zo maar de naam Frank Meyer.
En niemand van de oude garde, incluis Henkie Mulder met zijn ijzeren geheugen, weet wie Frank Meyer is. En dat steekt me, dat zit me dwars, dat 'zuzooit' tussen kruin en teen. 
Gelukkig hebben we Google. Ik tik in op mijn laptop 'Frank Meyer Winschoten'. Onderaan op mijn scherm zie ik meteen: 'Frank Meijer neergeschoten'. Dat verklaart veel, denk ik en ik tik aan met de cursor.
'In de Amsterdamse Staatsliedenbuurt is een bejaarde crimineel neergeschoten door een motoragent. De man staat bekend als een van de ontvoerders van Alfred Heineken en heeft drie kogels in zijn been'.
Teleurstelling maakt zich van me meester. Dit gaat niet over een ooit vertellende Winschoter die verdwaald is in de criminaliteit. Nee, dit gaat over Frans Meijer met een S en niet Frank Meijer met een K. 
Ik keer terug naar de zoekpagina. Een van de zoekresultaten is 'Hendelina Benima, in de stamboom van Meijer, Frank'. Zou mijn Frank naar Afrika zijn geemigreerd? Deze gedachte blijkt heel erg fout. 
Hendelina Benima is een joodse vrouw uit Winschoten die eind negentiende eeuw trouwde met Samuel Woudstra uit Noordwolde. Samen kregen ze een dochter Elisabeth. Het hele gezin werd door de Duitsers op de trein gezet naar Polen, naar Sobibor, waar ze een gruwelijke dood stierven. Het is even slikken. Maar niets over een Frank Meyer. 
Mijn blik valt op 'Frank Meijer architect'. Deze Frank werkt bij architectenbureau Klein in Stad. En hij bouwt scholen. En...hij bouwde een school in Winschoten. 'Je wilt voorkomen dat leerlingen zich verloren in de school gaan voelen', zegt hij in een artikel. Deze Frank bouwde mijn Winschoter school niet. 
'Frank Meijer gitaarschool' dan. Ergens in het oosten van het land geeft een Frank Meijer gitaarles. 'Ook in het nieuwe jaar raak je met Frank de goeie snaar'. Misschien is het hem wel en las hij ooit gedichten voor op de eerste Winteravond. 
Het valt op dat het steeds Frank Meijers zijn met een 'eij' en niet met een 'ey'. Frank Meyer met ey bestaat niet eens bij Google. Maar hoe betrouwbaar is een stukje uit een huis-aan-huis-blad van 25 jaar geleden?
'Frank Meijer Lelystad'. Hij is vast verhuisd voor een beter leven, denk ik. Oeps, hij blijkt te zijn overleden. De plaatselijke Ronde Tafel is in mineur: 'Met Frank verliezen wij een levensgenieter en een goeie vriend'. Het zou hem heel goed geweest kunnen zijn.
Deze dan: 'Frank Meijer Quantumfysio'. Ik wist niet eens dat er zoiets bestond,Quantumfysio. Maar zeker creatief bedacht. 'Uw lichaam is een plaatje van uw geschiedenis'  staat op zijn huispagina. Dit is toch poetisch mooi. 
Aha, wacht eens even, hier heb ik hem: 'Frank Meijer journalist', bij Follow the Money. Kan niet anders. Dit moet hem zijn. Frank heeft na veel omzwervingen bij vele kranten zijn heil gevonden bij het journalistiek onderzoeksplatform Follow the Money. 
Dan lees ik zijn geboortedatum: 1995. Toen was de eerste Winteravond van het Korte Verhaal al lang geweest.
Ik hou er mee op. Resumerend komen er nog drie levende Frank Meijers in aanmerking. Architect Frank, Gitaar Frank en Quantumfysio Frank. 
Ik denk aan Albert Mol, Martine Bijl en Herman Emmink. Aan Wie van de Drie.
Wil de echte Frank Meyer nu opstaan?

Erik Hulsegge

Ik wens een ieder een hele fijne jaarwisseling.