Column: Meningen

© RTV Noord
Dat een muf groepje buitengewoon-rechtzinnig-hersteld-gereformeerd-hervormden vindt dat homo's geen seks mogen hebben, is niet zo erg. Wisten we al. Dat het die achterlijke mening krachtig wil uitdragen, is zoiets als een wind laten in een volle tram. Gewoon niet zo beleefd.
Die ondertekenaars van de Nashville-verklaring stellen zich allesbehalve herderlijk of verzoenend, maar juist onbarmhartig op. Ze zoeken ruzie. Misschien dat ze zichzelf vergelijken met de vroegere dissidenten achter het IJzeren Gordijn of met de ketters die zich zes eeuwen geleden voor hun geloof door de roomsen op de brandstapel lieten gooien. Ze vinden wellicht dat het gaat om een tegendraads en dus dapper standpunt, waar ze pal voor  moeten staan in deze postchristelijke wereld. Maar juist omdat niemand ze verbiedt er zo over te denken, kunnen ze er net zo goed hun mond over houden. Het is helemaal niet stoer, hard roepen: 'kut plus lul is lekker spul', gewoon omdat het kan.
Nergens staat voorgeschreven dat je lul plus lul lekker spul moet vinden, om van alle andere combinaties en permutaties maar te zwijgen. Wat deze orthodoxe splintermannetjes te berde brengen is een voorbeeld van een mening waar niet om is gevraagd. Hooguit iets voor achter de voordeur van hun eigen kerkjes en achter de gesloten gordijnen van de Biblebelt. Wat daar gebeurt, willen we niet weten, zelfs niet als het beperkt blijft tot een spelletje ganzenbord.
Behalve over ongevraagde meningen, wonden we ons deze week ook op over ondeskundige meningen. Daarvan was Onno Hoes het sprekende voorbeeld. Hem werd namelijk wel degelijk gevraagd wat hij als VVD-burgemeester van Haarlemmermeer vindt van de gedachte om zonder dralen alle Groningers die aardbevingsschade hebben gemeld de gevraagde vergoeding te geven. Hij zat nou eenmaal in dat radioprogramma dus dan vraag je als presentator wat hij van de stelling van de dag vindt. Dat je net zo goed vastgoedadvies van de bakker kunt vragen, of seksuele  voorlichting van Kees van der Staaij, doet er niet toe, als zo'n gast gewoon maar even wat vindt. En ja hoor, Hoes vond er wat van. 'Dat is iets te makkelijk, zo'n regeling trekt gelukszoekers aan.' Merkwaardig dat dat woord een negatieve connotatie heeft, want wat zoeken we anders in dit leven?
Nou had die arme Hoes het alleen in een bijzin gezegd en was het meer een soort 'slip of the tongue'. Het was vooral dankzij een tweetje van het programma zelf (want stel je voor dat we niet goed hadden geluisterd naar dit rustig voortkabbelende gesprekje) dat de aandacht erop gevestigd werd. En omdat de provinciale VVD daar weer op moest reageren (want stel je voor dat de kiezer denkt dat al die VVD'ers van die lekkere eigenwijze liberale rakkers zijn die niks moeten hebben van gelukszoekers) werd het zowaar een nieuwtje. En zo blijf je dan bezig. Je vraagt je af wat erger is in dat meningencircus: vragen naar de bekende weg of vragen naar de onbekende weg.
De bekende weg van onze hersteld-gereformeerd-buitengewoon-rechtzinnig-hervormden, maar trouwens ook van elke vorm van orthodoxie, schijnt een nogal smalle weg te zijn die 'ten leven voert'. Misschien dan toch liever die onbekende weg waar iedereen met anderhalve mening breeduit op loopt te zwabberen. Echt een weg voor gelukszoekers. Daar komen we die orthodoxe zuurpruimen vast niet tegen.