Dartsgeluid zette Groningen in vuur en vlam

Darts was een hype in Stad
Darts was een hype in Stad © Henk Elderman/RTV Noord
Een rage was het in de jaren tachtig: darts in Groningen. Kroegen zaten stampvol, het stond er blauw van de rook en de drank vloeide rijkelijk. De sfeer was goed, want de spelers hadden het gevoel dat ze één grote familie waren.
'We grapten dat we naar de kerk gingen om pijltjes te gooien', zo omschrijft Anton Water de hoogtijdagen van darts in Groningen. 

Engelsen brachten het virus over

De Veendammer haalt herinneringen op aan de jaren tachtig. In die periode was darts zeer populair. Een aantal Engelse arbeiders bracht het virus naar Stad. 'Die kwamen hier om op de scheepswerven te werken', vertelt Water.
'We kwamen bij elkaar in de Londener Pub. Het was toen niet meer dan een vrijetijdsbesteding, maar al gauw werd het heel serieus', gaat de dartpionier verder. Zijn archief bevat foto's, rankings en een flinke hoeveelheid edities van het clubblad 'The Pock'.
Het was altijd tjokvol. Je kon niet eens meer bij de bar komen
Arnold Voerman

Uitgegroeid tot een begrip

Het duurde niet lang voordat er in competitieverband gespeeld werd. Het zogenaamde POCK-toernooi. Een keer per maand werd er in een café gedart. Het evenement groeide uit tot een begrip.
Een van de kroegen die vanwege het spelletje uitpuilde was De Bascule in de Kleine Rozenstraat, nu café De Minnaar. Op een oppervlakte van zo'n twintig vierkante meter kon je op vier banen spelen.
'Het was altijd tjokvol. Je kon niet eens meer bij de bar komen. De borden met drank werden doorgegeven. Het was een wereld op zich, we waren in die tijd een grote familie', zegt Arnold Voerman. Toen darts op het tweede plan kwam te staan, werd hij bestuurlijk actief in de noordelijke dartsorganisatie. Ook schreef hij voor dartsmagazines. 
Door een ongeluk droeg ik een gipskorset. Ik kon niet zoveel, maar darten wel
Rob Fraiquin

In een gipskorset

Een ander café waar de dartshype tot grote hoogte steeg, was de Noorderbar aan de Diephuisstraat. Daar gooide Rob Fraiquin z'n eerste pijltjes in een bord.
'Door een ongeluk droeg ik een gipskorset. Ik kon niet zoveel, maar darten wel. Ik heb heel veel getraind, wel tien uur per dag in die tijd.'

Raymond van Barneveld verslagen

Het vele oefenen wierp z'n vruchten af. In 1986 won Fraiquin als enige Groninger ooit de Open Groninger Kampioenschappen in de foyer van de Martinihal. 'In de halve finale versloeg ik Raymond van Barneveld en daarna Bert Vlaardingerbroek', vertelt hij met enige trots. Ook de herinnering aan de Open Antwerpen leidt tot een glimlach op z'n gezicht. 'Daar versloeg ik de toenmalig nummer één van de wereld Steve Brown.' 

The Pock

Anton Water laat z'n vinger nogmaals langs een aantal namen glijden van de de rankinglist. 'George Blackwell, Roy Parker, Dale Brooke. Het zijn fijne herinneringen.' Vervolgens bladert hij nog eens weemoedig door het clubblaadje met de mooie naam 'The Pock'. 'Als je een pijl in een bord gooit hoor je 'pock'. Dat vonden wij wel een mooie naam voor het blaadje.' 
De uitslag van een van de POCK-toernooien (Foto: Henk Elderman/RTV Noord)

Kroegcompetities

Het werd een begrip. In totaal werden er 253 POCK-toernooien gehouden. Heden ten dage wordt er in Groningen ook nog volop gedart. Er zijn twee 'kroegcompetities'  Zonder Engelsen, zonder heel veel drank en met minder passie dan tijdens de hoogtijdagen van het darts in de jaren tachtig.