Sportvisser Ramon Ansing 'feedert' op WK in Zuid-Afrika

Feedervissen gebeurt met een werphengel. Er wordt op verschillende afstanden gevist, variërend van vijftien tot wel zo'n honderd meter. Het is de truc om uit te vinden op welke afstand de vis zich bevindt. En nog belangrijker: om ze daar te houden. 

Ansing zit middenin een verhuizing van Roden naar Marum. In de garage van z'n oude woning staat een uitgebreid assortiment aan visgerei. De geur van visvoer overheerst. Het is duidelijk dat hij leeft voor het vissen. Helemaal als je weet dat hij ook nog eens werkt in een hengelsportzaak in Leek. 

Het kampioenschap in Zuid-Afrika maakt deel uit van de World Games. De voorbereiding is vorig jaar oktober al begonnen.

'We zijn als team al een paar keer bij elkaar geweest. Je probeert wat informatie te vergaren over de manier waarop er daar wordt gevist. Het is belangrijk om te weten welke vissoort er gevangen wordt. In dit geval 90 procent karper. Vervolgens stemmen we af wat voor materiaal we nodig hebben om ze te vangen', vertelt Ansing.

Hij vindt het moeilijk om verwachtingen uit te spreken. 'Vorig jaar werd Nederland tweede in Italië. Maar elk water is weer anders. We gaan voor het beste resultaat.'

Een nadeel is dat er alleen met wormen gevist mag worden en voeren mag slechts met hennep en mais. 'In Europa is er veel meer keus als het gaat om voer en aas. In Zuid-Afrika is dat heel erg beperkt. Een liter wormen is het maximum dat we als aas mogen gebruiken.'

Het team bestaat uit vijf vissers en een reserve. Ansing gaat ervan uit dat hij beide wedstrijddagen in actie komt. Voordat het zover is wordt er getraind. 'De eerste vijf dagen gaan we uitzoeken wat de beste methode is. Het parcours is in vijf vakken verdeeld. Elke dag zit ik dan op een andere plek.' 

Voor Ansing is er ook nog een mooie bijkomstigheid, want zijn vader Gerrit gaat mee als assistent-coach.