De winter van 1979: Met de dikke diesellocomotief

'De volgende ochtend was het één witte massa', schrijft hij.

Op het kaft van het 'Sneeuwboek' (geschreven door Martin Scholma en Folke Meijer, red.) staat de trekker van J. R. Kuipers. Hij was toen mijn overbuurman. De auto is een 'snoek' (Citroën, red.) van iemand uit Westeremden. Die had nog boodschappen gehaald in Stedum, maar kwam niet verder dan de begraafplaats.

's Middags hebben we een rondje om de 'weer' (wierde, red.) gelopen. Alle wegen waren geblokkeerd en de sloten stonden vol sneeuw met hier en daar een auto, ook in de sloot of in een duin.

Bij het kruispunt 'weer' zagen we een vader en moeder met twee kinderen lopen, op weg naar het station in Stedum. De kinderen waren door en door verkleumd. Ze hebben zich bij ons opgewarmd en ze hebben wat kleren aangekregen, omdat ze weinig om het lijf hadden.

Er was geen trein die reed, maar op het station werden we gewaar wanneer er misschien een trein zou komen, zo'n dikke diesellocomotief van het goederenvervoer. Uiteindelijk is er een trein gekomen en konden ze naar hun ouders in Appingedam.'