Column: 14 februari 1979 Tinus en Tina

© RTV Noord
Ze doet haar ogen open. Is het de huilende wind die haar heeft gewekt?  Ze voelt opwinding in heel haar lijf. In haar buik begint het te golven. Ze wist het. Vandaag gaat het gebeuren.
Ze hoort de rustige adem van haar Janneman. Haar ogen strelen even de tevreden blik van haar slapende man. 'Wakker worren Jan, krigst n zeun!!' 

14 februari 1979 Hogeland

Een boerderij, vroeg in de morgen, ergens tussen de Eemshavenweg en de Oude Maar. 
Boer Jan staat op en denkt dat het niet zo'n vaart zal lopen met zijn vrouw. In de keuken trilt het raam in de harde oostenwind. Hij voelt een ijzige tocht rond zijn pyjamabroek. Als hij naar buiten kijkt over het land, is het wit. Alles wit. In de slaapkamer hoort hij een schreeuw van zijn vrouw. 
'Is de aarde met Sint Valentijn in het wit gehuld dan zijn de weiden en akkers met vreugde gevuld', spreekt Jan zichzelf moed in met de spreuk van zijn oom John uit Canada, als hij naar de slaapkamer loopt. 
Op hetzelfde moment zit in Delfzijl, ingepakt in twee jassen, twee sjaals en een skimuts een zwangere vrouw op een slee. Haar man trekt haar - noodgedwongen, omdat ze geen auto hebben en geen ambulance durven te bellen - op de slee van hun huis aan de Piet Heinstraat over de spekgladde Jachtlaan naar het nabijgelegen Delfzicht ziekenhuis.
Onderweg glijdt hij zeker vijf keer uit en komt drie keer in de ijzige sneeuwwind te vallen en breekt zelfs een vinger. Hij voelt het niet. De adrenaline houdt hem op de been. Twintig minuten later zet hij zijn rillende vrouw op de slee af bij het ziekenhuis. Vier uur later wordt hun Tina, vernoemd naar opa Theo en oma Ina, vrolijk huilend en gezond geboren. 
Op hetzelfde ogenblik komt op de boerderij tussen de Eemshavenweg en de Oude Maar een jongen ter wereld. Valentijn - naar de heilige Valentijn - wordt thuis geboren in de bedstee onder de ogen en met hulp van pa. 
Een vroedvrouw is er niet want de boerderij is onbereikbaar door metershoge sneeuwduinen op het kronkelige toegangspad. Pas dagen later zal de boerderij door de militairen worden bevrijd. 
Valentijn wordt op de school in het dorp aan de andere kant van de Oude Maar al gauw Tinus. Tinus is een goede leerling. In rekenen is hij de beste van de klas. Zijn vader en moeder willen dat hij naar het Fivelcollege gaat in Delfzijl. Daar schijnen de wiskundelessen van hoog niveau te zijn,
Maar Tinus gaat liever met zijn vriendjes naar het Ommelander College in Appingedam. Ook daar is hij een van de besten. De stap naar een studie bedrijfskunde in Stad is niet groot.  
De evenoude Tina van de Piet Heinstraat in Delfzijl gaat wel naar het Fivelcollege en ontpopt zich als een actieve leerling bij de schoolkrant en het schooltoneel. Van Delfzijl gaat ze naar de Rijksuniversiteit in Groningen en gaat Internationale Betrekkingen studeren. 
Tinus en Tina hadden elkaar in al die jaren gemakkelijk kunnen ontmoeten. Ze stonden in dezelfde discotheek 2Night in Delfzijl, waren altijd present op de Pinksterfeesten en zelfs in een schuurfeest aan de dijk bij Bierum dansten ze op dezelfde avond en stonden ze tot diep in de nacht in Het Pakhuis aan de Peperstraat in Stad. Maar zien deden ze elkaar nooit.
Vader heeft een stille hoop dat Valentijn - hij noemde zijn zoon nooit Tinus - de boerderij overnam. Maar Tinus ziet een leven als boer niet zitten en trekt de wijde wereld in als employee van de Rabobank. Van Singapore tot The States. Tinus is succesvol en geliefd bij de rijke klanten die hun miljoenen dollars bij de betrouwbare Groninger beleggen. 
Tina belandt via een stage bij de Europese Unie in Brussel bij de Verenigde Naties en werkt zich op tot een van de assistenten van secretaris-generaal Ban Ki-moon en reist de hele wereld over. 
In hun baan succesvol maar niet in de liefde. Hier en daar een scharrel of een kortstondige relatie. Maar echt werd het nooit. En hoe goed en leuk ze het ook hebben, heel diep van binnen steekt dat best. Bij alle twee. 

14 februari 2013 Singapore

Tinus is op zijn verjaardag in Singapore voor zaken. Voor een meeting met een groot bedrijf dat wil investeren in land in de VS. Tina zit op haar verjaardag een paar straten verderop alleen in een hotel in voorbereiding op een grote vergadering van de Verenigde Naties. 
Als de avond valt en ze alle twee over de verlichte stad staren, hebben ze behoefte aan gezelschap. Op hun mobiele telefoon tikken ze de Tinder datingapp in. Na wat 'geswipe en geveeg' staren ze naar elkaars foto. De klik valt. Onwetend van elkaars afkomst en van hun gezamenlijke geboortedag maken ze in het Engels een afspraak voor de volgende dag. 
De volgende morgen wordt Tinus wakker gebeld vanuit New York. Of hij onmiddellijk in het vliegtuig wil stappen. Hij moet een megadeal begeleiden met een klant die hem en alleen hem wil als contactpersoon. 
Tinus stuurt een kort berichtje naar Tina. 'I have to go to the States for business, sorry.'   

14 februari 2016 New York

Tinus heeft inmiddels een groot kantoor in het gebouw van de Rabobank op Wallstreet, Tina eenvaste baan op het hoofdkwartier van de VN op First Avenue. Op hun verjaardag zijn ze aan het werk. Ze krijgen elk berichtjes van hun ouders. Heimwee, weemoed en een tikje eenzaamheid wakkeren de behoefte aan gezelschap aan.
Tinus weet niet wat hij ziet als hij even later aan zijn bureau op Tinder hetzelfde mooie gezicht weer tegenkomt van drie jaar eerder in Singapore. In de lunchpauze kan ook Tina haar ogen niet geloven als ze haar mobieltje checkt. Dezelfde man met die krachtige stoere blik. 
Die avond ontmoeten ze elkaar - het is buiten ijzig koud - voor het eerst in een restaurant . Als Tinus Tina ziet in haar prachtige avondjurk, ontglipt hem in zijn moers taal. 'Moi, wat bistoe ja n schier wichtje'. Tina's mond valt open bij het horen van de taal van de man. Haar eigen taal. 'Doe bist aans ook gain dodderd….', is haar lachend antwoord.

14 februari 2019 Hogeland

Komende donderdag is er op een gemeentehuis ergens in onze provincie een trouwerij van een boerenzoon van een boerderij tussen de Eemshavenweg en de Oude Maar en een zwangere vrouw uit de Zeeheldenbuurt in Delfzijl.
Vader Jan van Tinus heeft zijn speech al af. De laatste zin kent hij uit zijn hoofd.
'Is de aarde met Sint Valentijn in het wit gehuld dan zijn de weiden en akkers met vreugde gevuld',

Erik Hulsegge